Β. Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. - ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ
ΤΟ ΑΝΑΡΤΗΘΕΝ ΣΧΕΔΙΟ
ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΑΕ
Η ΕΑΕ τα τελευταία χρόνια βρίσκεται
σε συνεχή αναταραχή, αφού αποτελεί πεδίο πειραματισμών και προσπαθειών θεσμικής
«ορθολογικοποίησης» και μνημονιακών περικοπών, που ελάχιστα λαμβάνουν υπ όψη
τους την:
1. Aνάγκη για προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις ανάγκες των μαθητών με
αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και την τάση για «ένα σχολείο για
όλους» και
2. Την
Υποχρέωση για επένδυση του απαιτούμενου
υλικού και πολιτισμικού «κεφαλαίου» που είναι απαραίτητο για την αποκόμιση
του «κοινωνικού κέρδους» της ένταξης και
αξιοποίησης των δυνατοτήτων όλων των μαθητών.
Συνεπής
στη συνήθεια της η κυβέρνηση προχώρησε μεγαλοβδόμαδα στην ανάρτηση ενός σχεδίου
νόμου για την ΕΑΕ, που σχεδιάστηκε εν
κρυπτώ και ερήμην των ενδιαφερομένων, αφού δεν προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν
εκπρόσωποι φορέων του εκπαιδευτικού, γονεικού και αναπηρικού χώρου, όπως
επανειλλημένα έχει καταγγείλει η ΠΟΣΕΕΠΕΑ και όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς.
Έτσι
προκύπτει φυσιολογικά η κατάθεση ενός σχεδίου νόμου για την ΕΑΕ που δεν κάνει
τίποτε άλλο από το να επαναλαμβάνει συμβιβασμούς και λάθη του παρελθόντος και
για το λόγο ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο
δεν έχει καν εφαρμοστεί (λόγω της μη έκδοσης των δεκάδων απαιτούμενων ΥΑ
και ΠΔ) και σίγουρα δεν έχει ούτε κατά
διάνοια αξιολογηθεί.
Φυσικά
στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων περνούν στο θεσμικό πλαίσιο και
ρυθμίσεις (βλ. ΕΔΕΑΥ, προγράμματα ΟΑΕΔ) που, παρά τις διακηρύξεις περί
καινοτόμων δράσεων, στο μόνο που αποσκοπούν είναι η άντληση κοινοτικών
κονδυλίων που χρησιμοποιούνται -κακώς- για την κάλυψη πάγιων αναγκών σε
προσωπικό.
Η
ΠΟΣΕΕΠΕΑ σε όλη αυτή την περίοδο επισημαίνει την ανάγκη για αξιολόγηση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου και της
λειτουργίας των δομών, όχι βέβαια στην κατεύθυνση της τιμωρητικής
«αξιολόγησης» που προσπαθεί να επιβάλει το ΥΠΑΙΘ, αλλά με τον στρατηγικό στόχο
της αναβάθμισης της φιλοσοφίας και των
εκπαιδευτικών υπηρεσιών στο σύνολο της εκπαίδευσης, με γνώμονα την εκπαίδευση
για όλους.
Eπίσης η Ομοσπονδία μας
επεξεργάστηκε και απέστειλε προς την Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής του ΥΠΑΙΘ και
άλλους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, τις «ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2014»
καθώς και συγκεκριμμένες προτάσεις για θεσμικές μεταβολές που αφορούν θέματα διορισμών ΕΕΠ και ΕΒΠ αλλά και
την αποκατάσταση της ισότιμης
υπηρεσιακής εξέλιξης όλων των εργαζομένων στην εκπαίδευση. Ιδιαίτερα όσον
αφορά αυτά τα θέματα παρατηρούμε την μερική συμπερίληψη τους στο σχέδιο νόμου
γι αυτό παρακάτω καταθέτουμε εκ νέου τις προτάσεις μας για ολική επίλυση των
προβλημάτων που προκύπτουν.
Παρά τη μη υιοθέτηση της παραπάνω κεντρικής
θέσης για αξιολόγηση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου και της λειτουργίας των
δομών, πριν την υιοθέτηση όποιων νέων
θεσμικών παρεμβάσεων, δεν είναι δυνατό να μην σχολιάσουμε ρυθμίσεις του
αναρτηθέντος σχεδίου νόμου, που επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα των παρεχόμενων
υπηρεσιών ΕΑΕ στο σύνολο του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά και την θέση του ΕΕΠ
και του ΕΒΠ σ αυτό.
Οι
αναφορές στο ΑΡΘΡΟ 1 ορισμών της
ειδικής εκπαίδευσης αποδεικνύονται απλοί βερμπαλισμοί, αφού δεν υποστηρίζονται από την κατάλληλη
οργάνωση και στελέχωση των διαγνωστικών και υποστηρικτικών υπηρεσιών
(ΣΜΕΑΕ, ΚΕΔΔΥ, ΕΔΕΑΥ) - ΑΡΘΡΟ 4 - με
προσωπικό που είναι σε θέση να εφαρμόσει παρεμβάσεις όπως η υποστηρικτική
τεχνολογία, η προσβασιμότητα, ο καθολικός σχεδιασμός και η αξιολόγηση της
λειτουργικότητας με το ICF.
Ενδεικτικό είναι και ότι με το παρόν σχέδιο νόμου η κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση της παρ. 7 του άρθρου 2 του
ν. 3699/2008, με την οποία καθορίζονταν η σύσταση συμβουλευτικών γνωμοδοτικών Επιτροπών για την παρακολούθηση της φυσικής
και ηλεκτρονικής προσβασιμότητας στα σχολεία της χώρας.
Επίσης
ειδικότητες όπως η Εργοθεραπεία (ΠΕ29),
η Φυσιοθεραπεία (ΠΕ28) και των
Ειδικών στη Νοηματική Γλώσσα/Επαγγελματικό Προσανατολισμό Τυφλών/Δεξιότητες
Καθημερινής Διαβίωσης και Κινητικότητας Τυφλών(ΠΕ31), θεωρούνται επικουρικές
και ονομάζονται μαζί με άλλες ως «λοιπές ειδικότητες ΕΕΠ», που θα καλούνται να
προσφέρουν εκτάκτως υπηρεσίες στα ΚΕΔΔΥ, στις ΕΔΕΑΥ και όπου δει, εφ όσον
θεωρηθεί αναγκαίο (ΑΡΘΡΟ 4, παρ.
2 και παρ. 4δ). Περιορίζεται με αυτό
τον τρόπο η διεπιστημονικότητα στην διάγνωση και αξιολόγηση των ειδικών
εκπαιδευτικών και λειτουργικών αναγκών αλλά και στην υποστήριξη του μαθητή μέσα
στο κοινό σχολείο.
Επιπρόσθετα,
η δυνατότητα διάθεσης του προσωπικού των ΣΜΕΑΕ στις παραπάνω υπηρεσίες αποδυναμώνει τις ήδη υποστελεχωμένες δομές
ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. Δημιουργείται δε προσωπικό 2 ταχυτήτων αφού
οι ειδικότητες ΕΕΠ που δεν συμπεριλαμβάνονται στην διεπιστημονική ομάδα των
ΚΕΔΔΥ, δεν έχουν δικαίωμα κατάληψης θέσεων προισταμένου στα ΚΕΔΔΥ. Η υποβάθμιση
αυτή των ειδικοτήτων ΕΕΠ συνεχίζεται και σε επόμενες παρ. 4ε, του ΑΡΘΡΟΥ 4, που προβλέπουν την μη συμμετοχή (!) στην ΕΔΕΑΥ της ΣΜΕΑΕ όπου παρέχουν τις
υπηρεσίες τους, εκτός αν αυτό κριθεί αναγκαίο από άλλες ειδικότητες.
Η
δυνατότητα δε της παρ. 5 διάγνωσης και αξιολόγησης των ειδικών
εκπαιδευτικών αναγκών από ΙΠΔ υπηρεσίες που δεν διαθέτουν εκπαιδευτικό
προσωπικό στην διεπιστημονική τους ομάδα υποβαθμίζει τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Η δε πρόβλεψη στην ίδια παρ. για εκπόνηση του ΕΠΕ από το αντίστοιχο ΚΕΔΔΥ χωρίς
να έχει προηγούμενα εξετάσει τον μαθητή αποτελεί παγκόσμια επιστημονική
πρωτοτυπία….
Όσον αφορά γενικότερα τις υπηρεσίες
διάγνωσης και υποστήριξης, παρατηρούμε κατά την τρέχουσα περίοδο και με τις
προβλέψεις του σχεδίου νόμου, μια κατάσταση όπου επικρατεί η πολυδιάσπαση και η
ασάφεια ως προς τις αρμοδιότητες κάθε υπηρεσίας. Χρειάζεται να αξιοποιηθεί η
σωρευμένη εμπειρία των στελεχών των ΚΕΔΔΥ, να στελεχωθούν με επαρκές προσωπικό
όλων των ειδικοτήτων και να δοθεί η δυνατότητα συνεργασίας με τις ΕΔΕΑΥ που θα
στελεχωθούν επίσης από μόνιμο προσωπικό που επιβάλλεται να προσληφθεί. Έτσι θα
εξυπηρετηθεί κατά καλύτερο τρόπο η ανάγκη για υποστηρικτική παρέμβαση στο
γενικό σχολείο χωρίς να αποδυναμωθεί η παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών στους
μαθητές των ΣΜΕΑΕ.
Σχολιάζοντας
προβλέψεις του σχεδίου νόμου δεν μπορούμε παρά να ζητήσουμε την απάλειψη των
προβλέψεων αναγνώρισης των σεμιναρίων
ειδικής αγωγής 400 ωρών και ετήσια, που δεν προσφέρουν παρά ευκαιρίες για
εκμετάλλευση της ανάγκης για πρόσθετα «προσόντα» με την αύξηση του ανταγωνισμού
για την πρόσληψη πτυχιούχων όλων των κλάδων.
Επίσης
παρατηρούμε ότι γίνεται προσπάθεια να ανακηρυχθούν τα μεταπτυχιακά και διδακτορικά στην ΕΑΕ μονοδιάστατα ως τα μόνα που
προσφέρουν πρόσβαση στην εργασία στο χώρο της ειδικής εκπαίδευσης. Αναρωτιόμαστε
ποια ανάγκη εξυπηρετεί αυτό και γιατί αντίθετα δεν αναγνωρίζεται η ανάγκη για επιμόρφωση - εξειδίκευση του
προσωπικού όλων των κλάδων σε μεθόδους εκπαίδευσης και υποστηρικτικής
παρέμβασης σε κατηγορίες ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών η αναπηρίας.
Η αύξηση του υποχρεωτικού χρόνου παραμονής
στην οργανική θέση από 1 σε 3 έτη μόνο στην ΕΑΕ αποτελεί επίσης μια ακόμη
τιμωρητική απόφαση του υπουργείου χωρίς να εξηγείται τι εξυπηρετεί τη στιγμή
που παραμένουν χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών και ΕΕΠ.
Επιπρόσθετα θα
θέλαμε να τονίσουμε την ανάγκη για
θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής σταδιακής κάλυψης με προσλήψεις μόνιμου
προσωπικού, όλων των κενών οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών, ΕΕΠ και ΕΒΠ στην
ΕΑΕ, αφού είναι γενικά αποδεκτό ότι είναι αναγκαία η σταθερότητα
προσώπων για την δημιουργία θετικής σχέσης με τους μαθητές. Χρειάζεται επίσης να
εκλείψει πλέον το φαινόμενο της διαρκούς ομηρίας των αναπληρωτών που κάθε χρόνο
αγωνιούν για το δικαίωμα στην εργασία.
