O Επίκουρος καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Περικλής Παυλίδης γράφει για το σύστημα διορισμών και τους αγώνες των εκπαιδευτικών.
Για να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα:
Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί είναι ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, σάρκα από τη σάρκα των εργαζομένων της εκπαίδευσης!
Ακριβέστερα, είναι ΕΠΙΣΦΑΛΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, όπως χιλιάδες εργαζομένων σε άλλους κλάδους.
Εκτός αυτών, υπάρχουν πάρα πολλοί άνεργοι, με σχεδόν μηδενική εργασία στην εκπαίδευση!
Η ιδέα ότι θα πρέπει να ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ (de facto περί αυτού θα γίνει λόγος) όσοι εργάζονται για να δουλέψουν και αυτοί που δεν εργάστηκαν καθόλου είναι ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ!
Υπονοεί ότι για την ανεργία των νέων-εν δυνάμει εργαζομένων φταίνε αυτοί που ήδη εργάζονται!
Υπονοεί ότι για να δουλέψουν αυτοί που είναι παντελώς άνεργοι πρέπει να ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ αυτοί που εργάζονται!
Η ιδέα ότι θα πρέπει να απολύονται και κάποιοι που εργάζονται για να βρίσκουν δουλειά όσοι δεν εργάστηκαν καθόλου συνιστά ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ!
Είναι η άθλια–πρόστυχη «ηθική» των ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ, όχι των εργαζομένων! Όχι των ανθρώπων που αγωνίζονται για τα συμφέροντα των εργαζομένων!
Ο μόνος ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ-ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΟΥΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ τρόπος πρόσληψης στην εκπαίδευση είναι το ΠΤΥΧΙΟ (ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ) και η ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ!
Τα περιβόητα ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ είναι ΑΠΑΤΗ!
Είναι η αναγωγή σε προσόν των ιδιαίτερων-προνομιακών συνθηκών ζωής (οικονομικών, κοινωνικών, γεωγραφικών κλπ) κάποιων, ορισμένων. Όχι όλων!
Είναι (σε γενικές γραμμές, στις περισσότερες των περιπτώσεων, σαφώς όχι σε όλες) η επιβράβευση αυτών που έχουν την ΥΠΕΡΟΧΗ σε χρήμα, χρόνο, διασυνδέσεις κλπ.
Τα περιβόητα ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ είναι η επιβράβευση αυτών που έχουν σκάσει 4, 5, 6 χιλιάρικα στα ακαδημαϊκά παραμάγαζα της Μεσογείου (τέτοια ακαδημαϊκά παραμάγαζα που αυτοαποκαλούνται «μεταπτυχιακά» υπάρχουν και σε ελληνικά ΑΕΙ) για τίτλους της πλάκας, ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΟΥΣ-ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ!!!
Τα περιβόητα ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ συνιστούν ισχυρότατη ώθηση σε ακαδημαϊκά παραμάγαζα (αλλοδαπής και ημεδαπής) να αυξήσουν περαιτέρω τις μπίζνες τους! Είναι η διασφάλιση της ΖΗΤΗΣΗΣ του «προϊόντος» που αυτά προσφέρουν!!!
Τα περιβόητα ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ είναι η επιβράβευση της ΑΠΑΤΗΣ, της ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗΣ, των σπουδών της πλάκας, για το χαρτί, για τον τίτλο, για ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ!!!
Τα περιβόητα ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ είναι η δικαίωση της ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ!
Είναι η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ σε πιο ισχυρή εκδοχή!!!
(Να σημειώσω εδώ ότι με το που επιχείρησε η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ να καθιερώσει ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ αξιολόγησης και εξέλιξης των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας έτρεχαν οι πάντες πανικόβλητοι να κάνουν μεταπτυχιακό στην Κύπρο και όπου αλλού, ενώ άτομα που είχα καιρό να μιλήσω μαζί τους ή δεν τα γνώριζα καλά καλά –πρώην φοιτήτριες/φοιτητές μου, δάσκαλοι/δασκάλες από το Διδασκαλείο– άρχισαν να μου τηλεφωνούν για να κάνουν μαζί μου διδακτορικό!!!)
Τα περιβόητα ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ είναι το κόκκαλο που πετάει η κυβέρνηση στους ΜΟΝΟΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ λέγοντάς τους: «ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΕΙΤΕ», «ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΤΕΣ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ»!!!
Όμως όταν δεν έχει θέση για όλες και όλους, τα ΠΡΟΣΟΝΤΑ ποτέ δεν θα είναι αρκετά! Ποτέ δεν θα γνωρίζεις πόσα προσόντα αρκούν.
Το νομοσχέδιο κάνει αυτό που δηλώνουμε στο κείμενο ορισμένων μελών του Τμήματός μας: θεσμοθετεί τον ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ και την ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ μεταξύ των εκπαιδευτικών!
Είναι νομοσχέδιο βαθύτατα αντι-εκπαιδευτικό! Κομμένο και ραμμένο στη «λογική» των ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ!
Και κάτι ακόμα: για έναν άνθρωπο της Αριστεράς, της μαχόμενης, αντικαπιταλιστικής, κομμουνιστικής Αριστεράς (πρέπει σήμερα να διευκρινίζουμε τις λέξεις, γιατί έχουν χάσει το νόημά τους, έχουν ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΕΙ!) είναι αυτονόητο ότι αυτοί που εργάζονται πρέπει να εργάζονται σε συνθήκες ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ και όχι εργασιακής ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΑΣ! Όπως είναι αυτονόητο ότι όσοι δεν έχουν ακόμα αρχίσει να εργάζονται έχουν απόλυτο δικαίωμα στη ΜΟΝΙΜΗ ΕΡΓΑΣΙΑ!
Ο αγώνας των αναπληρωτών εκπαιδευτικών για τη μονιμοποίησή τους δεν σημαίνει ακύρωση του διορισμού των εκπαιδευτικών χωρίς προϋπηρεσία!
Είναι, αντιθέτως, η ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ο μόνος δρόμος για να συνεχίσουν να γίνονται διορισμοί στο μέλλον!
Διότι η «λογική» του ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ για συλλογή ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ, εγγράφεται όχι σε μια πολιτική διορισμών, αλλά σε πολιτική ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ της ΕΠΙΣΦΑΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ στην εκπαίδευση, σε πολιτική ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΧΡΕΩΣΗΣ της ευθύνης για τη μη πρόσληψη (αυτή τη μίζερη, προσωρινή πρόσληψη) με καθεστώς αναπληρώτριας / αναπληρωτή!
Ο αγώνας για ΜΟΝΙΜΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΕΡΓΑΣΙΑ δεν είναι μόνο για τώρα, μόνο για κάποιους! Είναι αγώνας ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ για ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ! Είναι αγώνας ΑΡΧΩΝ!
Εν κατακλείδι: Σε κάθε μεγάλο κοινωνικό αγώνα, σε κάθε αγώνα που αγγίζει μαζικά-κρίσιμα κοινωνικά συμφέροντα ο καθένας παίρνει θέση! Διαλέγει πλευρά! Ούτως ή άλλως διαλέγει πλευρά! (Κι όταν ακόμα καμώνεται ότι δεν διαλέγει –δεδομένου ότι απλώς είναι με το μέρος της εξουσίας!)
Σε κάθε μεγάλο κοινωνικό αγώνα μετράμε τη στάση του καθενός και της καθεμιάς!
Μετράω προσωπικά (ακριβώς όταν διακυβεύονται τέτοια ζητήματα) τη στάση του καθενός και της καθεμιάς!
Εκεί φαίνεται το πραγματικό βάρος, το πραγματικό αντίκρισμα των δηλώσεων που κατά καιρούς κάνει ο καθένας για τον εαυτό του!
Η δική μου στάση είναι ΑΚΡΙΒΩΣ και ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ αυτή που εκφράστηκε με τη δήλωση ομάδας καθηγητριών / καθηγητών του Τμήματός μας: στο πλευρό των αγωνιζόμενων αναπληρωτών εκπαιδευτικών και όλου του εκπαιδευτικού κινήματος για ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ με ΒΑΣΗ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ!
ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ! ΤΙΠΟΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ!»
Γράφει ο Επίκουρος καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Περικλής Παυλίδης.
ΠΗΓΗ: https://www.news247.gr
