Eπιστολή επιταγμένης αναπληρώτριας συναδέλφου Ψυχολόγου
Αναρτούμε στο ιστολόγιο μας επιστολή αναπληρώτριας συναδέλφου μέλους ΕΕΠ, που πιστεύουμε αντιπροσωπεύει και εκφράζει τα συναισθήματα πολλών άλλων συναδέλφων που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση αλλά και όλων των εργαζόμενων και πολιτών που πλήττονται βάναυσα από όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας με ευθύνη των μνημονιακών κυβερνήσεων.
Καλησπέρα σας, δεν γνωρίζω αν έχει κάποια αξία να σας ενημερώσω για την επίταξη μου, αφού ήδη γνωρίζετε τι συμβαίνει.
Ονομάζομαι Τάτση Θεοδώρα και είμαι αναπληρώτρια ψυχολόγος σε ειδικό σχολείο της Δευτεροβάμιας Εκπαίδευσης της Περιφέρεια Ηπείρου για έβδομη χρονιά, από αυτούς που κινδυνεύουν να μην εργαστούν ξανά, από αυτούς που αγωνίστηκαν και δικαστικά, για το παράλογο της apriori πρόταξης των σχολικών ψυχολόγων, που κρίνει πιθανόν ότι η επτετής προυπηρεσία μου σε ΣΜΕΑ και ΚΕΔΔΥ, η δεκατριετής στα άτομα με ειδικές ανάγκες και το μεταπτυχιακό μου στην εξελικτική ψυχολογία με έμφαση στην προσχολική εκπαίδευση, καθώς και όλο το βιογραφικό μου είναι παντελώς άχρηστα αφού δεν είμαι σχολική ψυχολόγος!
Και συνεχίζω στο θέμα της επίταξης λέγοντας ότι τα λόγια και η λογική χάνουν την αξία τους μπροστά στα παράλογα που σαν κύματα έρχονται απανωτά. Είμαι μονογονεική οικογένεια ενός ανηλίκου τέκνου, αναπληρώτρια ψυχολόγος επί επταετία (και επί ομηρία) διορισμένη στη Δευτεροβάθμια στην Ειδική Αγωγή ως ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό. Σήμερα γυρνώντας από τη δουλειά βρήκα στο σπίτι κάτω από την πόρτα μουσκεμένο από το νερό ένα χαρτί επίταξης, χωρίς καμία λεπτομέρεια με τη θέση και την ειδικότητα μου, μόνο με το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνση, χωρίς καμία ημερομηνία παράδοσης και χωρίς ποτέ να υπογράψω ότι το παρέλαβα.
Αναρωτιέμαι σε τι χώρα και με τι συμπολίτες ζω. Όποτε "βολεύει" είμαι εκπαιδευτικό προσωπικό, αλλά όχι για τους πίνακες κατάταξης αναπληρωτών, όχι για τον διορισμό, όχι για τη μισθοδοσία, όχι για το ωράριο, όχι για ένα σωρό θέματα, όπου είμαι πάντα ειδικό, για την επίταξη όμως γίνομαι εκπαιδευτικό προσωπικό αυτοστιγμής.
Στο χαρτί της επίταξης σημειώνεται ως απειλή φυλάκιση τουλάχιστον 3 μηνών. Και νοιώθω τόσο βαθιά προσβεβλημένη και εμπαιγμένη όταν μου ζητούν να φοβηθώ αυτό που μου έχουν τόσο καλά σχεδιάσει. Να φοβηθώ μην απολυθώ (ως αναπληρώτρια απολύομαι στις 30 Ιουνίου και φέτος πιθανότατα χωρίς αποζημίωση και με τους μνημονιακούς νόμους πιθανότατα και χωρίς ταμείο ανεργίας και φυσικά χωρίς καμία εξασφάλιση για εκ νέου πρόσληψη), να φοβηθώ μην φυλακιστώ όταν οι φόροι (μη ανταποδοτικοί πλέον) έρχονται βροχή και με μηδενικό εισόδημα πια δεν θα μπορώ να ανταποκριθώ ούτε στο φαγητό του παιδιού μου, οπότε και θα βεβαιωθώ χρεοφειλέτης δημοσίου και θα φυλακιστώ ως τέτοιος?
Φόβο δεν νοιώθω πια γιατί αυτά που φοβήθηκα τα ζω, νοιώθω όμως βαθύτατη ντροπή για όσα πίστεψα, αγάπησα, υπηρέτησα και απογοήτευση που όλοι είναι υπεύθυνοι ανεύθυνοι, που ποτέ δεν επιστρατεύουν καμία προσωπική συνείδηση για να διερωτηθούν τι πρέπει και πως να το κάνουν και κάθε φορά απαντούν έχεις δίκιο αλλά εγώ δεν γνωρίζω τίποτα, δεν ευθύνομαι, εκτελώ εντολές άνωθεν, τι να κάνω, να χάσω τη δουλειά μου, να πεινάσουν τα παιδιά μου? Σήμερα αυτό συμβαίνει σε μένα και παλεύω και θα συνεχίσω όσο ζω γιατί έτσι κάνουν οι Έλληνες, έτσι έμαθα το παιδί μου να πιστεύει, γι΄ αυτό κι όταν της ζητήθηκε φέτος ένα ποίημα για την Ελλάδα στο σχολείο έγραψε αυτό που παραθέτω παρακάτω. Αύριο όμως θα συμβαίνει στον καθένα, τότε τι θα γίνει, ποιούς θεούς και ήρωες θα επιστρατεύσουν για την σωτηρία μιας χώρας και ενός λαού που διαπράττει απανωτές ύβρεις σε οποιαδήποτε αξία κι αρετή τους "γέννησε"?
"Είμαι από την Ελλάδα
μια χώρα με ήρωες αράδα.
Οι ομορφιές της ξακουστές
με γλώσσα φωτεινή σαν αστραπές.
Όπου κι αν πάω έχει ιστορία
και των θεών της τη λατρεία.
Γέννησε τέχνη, πολιτισμό
κι έφτασε σήμερα ως εδώ
για να μπορώ και στο σκοτάδι
να ΄χω της χώρας μου το χάδι.
Όσο κι αν θέλησαν πολλοί
να κατακτήσουν την ψυχή της,
η ελευθερία είναι παιδί της"
Δεν γνωρίζω αν μπορείτε να καταγγείλετε ή να πετύχετε κάτι, αλλά πάντα πίστευα στους ανθρώπους που αγωνίζονται και στην αξία των συλλογικών οργάνων και της εκπροσώπησης μας από αυτά.
Μετά τιμής
Τάτση Θεοδώρα
