Υπόμνημα ΠΟΣΕΕΠΕΑ για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις

Αθήνα, 05/05/2020

Αρ. Πρωτ.: 21

Προς: 

-Την Υπουργό Παιδείας κα. Ν. Κεραμέως

-Την Υφυπουργό Παιδείας κα. Σ. Ζαχαράκη

Θέμα: Υπόμνημα ΠΟΣΕΕΠΕΑ για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις»

Αξιότιμες κα. Υπουργέ και κα. Υφυπουργέ,

Η ΠΟΣΕΕΠΕΑ, ως δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο το οποίο εκπροσωπεί το Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό και Ειδικό βοηθητικό Προσωπικό δεν έλαβε καμία ενημέρωση από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ για το νομοσχέδιο με τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις»  και δεν υπήρξε κανένας διάλογος.

Διαφαίνεται από την τακτική της πολιτικής ηγεσίας η απαξίωση διαλόγου με τα αρμόδια συνδικαλιστικά όργανα και των δικαιωμάτων τους όπως απορρέουν από το Σύνταγμα. 

Διαπιστώνεται σοβαρή παράλειψη δημοσίου διαλόγου με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες πριν να τεθεί σε διαβούλευση και παντελή έλλειψη διάθεσης από πλευράς ΥΠΑΙΘ εύρεσης συναινετικών και  κοινά αποδεκτών σημείων με τους λειτουργούς της εκπαίδευσης.

Διαμορφώνεται σύμφωνα με τα παραπάνω μία αντιδημοκρατική τακτική διοίκησης και στρατηγικής μόνο από την κορυφή προς τη βάση, χωρίς τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων της εκπαίδευσης.

Συμπεραίνεται ότι η επιλογή του χρόνου κατάθεσης, εν μέσω πανδημίας αποσκοπεί στην φίμωση συνδικαλιστικών ενεργειών και ελευθεριών προκειμένου με αυταρχικό τρόπο να νομοθετηθούν  αλλαγές στην παιδεία  για τις οποίες έχουν εκφραστεί αντίθετα εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές.

Η ΠΟΣΕΕΠΕΑ θεωρεί ότι το νομοσχέδιο στο σύνολό του είναι αντιεκπαιδευτικό, πλήττει τη δωρεάν δημόσια εκπαίδευση, τα δικαιώματα μαθητών στη μόρφωση και τις εργασιακές συνθήκες των εκπαιδευτικών. Αποσκοπεί στη δημιουργία ενός  ταξικού σχολείου, στο οποίο η κατηγοριοποίηση των μαθητών με βάση τη διαγωγή, τη βαθμολογία, την ηλικία κ.α. υποβαθμίζει οποιαδήποτε εξέλιξη μέσω αναχρονιστικών και τιμωρητικών  πολιτικών. 

Ένα σύγχρονο και καινοτόμο σχολείο δεν είναι δυνατόν να στιγματίζει τους μαθητές, να διαχωρίζει τους εκπαιδευτικούς σε εμπιστοσύνης και μη.

 Το δημόσιο σχολείο δεν μπορεί να λειτουργεί με οικονομίες κλίμακας ως επιχείρηση, αυξάνοντας τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη με τραγικές συνέπειες για την εκπαίδευση των μαθητών, τη μείωση θέσεων εργασίας και τη κατάργηση και συρρίκνωση των δομών,  επηρεάζοντας δραματικά  την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

Η αναβάθμιση του σχολείου  δεν εξαρτάται από τον εξετασιοκεντρικό χαρακτήρα που προσπαθεί το νομοσχέδιο να προσδώσει αυξάνοντας τα εξεταζόμενα μαθήματα, τη βάση του 10 και την τράπεζα θεμάτων που στην ουσία δημιουργούν προϋποθέσεις αποκλεισμού και ανταγωνισμού.

Η εξωτερική αξιολόγηση δεν έχει χαρακτήρα εποικοδομητικών συμπερασμάτων και βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου, αλλά στείρας κατηγοριοποίησης  σχολείων με ποσοτικά κριτήρια. Η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών τους στοχοποιεί και μετακυλύει την ευθύνη στα άτομα και τους μαθητές κι όχι στα τρωτά του εκπαιδευτικού συστήματος σχετικά με την υποχρηματοδότηση και τα χρόνια λιμνάζοντα προβλήματα από πλευράς εκπαιδευτικής πολιτικής.

Συγκεκριμένη κριτική  επί των άρθρων:

ΆΡΘΡΟ 1

Αναφέρεται ότι εισάγονται νέοι θεματικοί κύκλοι στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση πιλοτικής δράσης με τίτλο «Εργαστήρια Δεξιοτήτων». Κύριος σκοπός του πιλοτικού προγράμματος είναι να ενισχυθεί η καλλιέργεια ήπιων δεξιοτήτων («softskills»), δεξιοτήτων ζωής.

Αν μελετήσει κανείς την αιτιολογική έκθεση για το περιεχόμενο των θεματικών κύκλων θα διαπιστώσει ότι πολλές από τις επιμέρους θεματικές (Μαθήματα ζωής και αγωγής της υγείας, Αυτό-μέριμνα, Ασφάλεια και πρόληψη, Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, Πρόληψη εξαρτήσεων, Ψυχική υγεία, Ανθρώπινα δικαιώματα, Αλληλοσεβασμός και διαφορετικότητα) εμπίπτουν στις ειδικότητες των σχολικών νοσηλευτών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, εργοθεραπευτών, λογοθεραπευτών, φυσικοθεραπευτών και Ειδικού βοηθητικού προσωπικού, όπως αυτές προκύπτουν από το καθηκοντολόγιο του κάθε κλάδου και από το επιστημονικό τους πεδίο και εξειδίκευση.

Είναι πραγματικά άξιο λόγου γιατί το υπουργείο παιδείας δεν αξιοποιεί και δεν ενισχύει τους κλάδους ΕΕΠ - ΕΒΠ που εργάζονται στην εκπαίδευση ως προς τη συμβουλευτική υποστήριξη της σχολικής κοινότητας, ενώ επιβαρύνει για άλλη μια φορά τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς  πρόσθετα των διδακτικών αντικειμένων τους. Δεν καλλιεργεί συνέργειες και θέτει ως καινοτομία τα εργαστήρια δεξιοτήτων ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια διεξάγονται επιτυχημένα και εγκεκριμένα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων με τις ίδιες θεματικές στις σχολικές μονάδες από το εκπαιδευτικό, το Ειδικό Εκπαιδευτικό και Ειδικό Βοηθητικό προσωπικό.

Ενδεικτικά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης να ενισχυθούν δεξιότητες και να υποστηριχθούν οι  μαθητές, οι οικογένειες και οι εκπαιδευτικοί με τον καθορισμό στόχων ενίσχυσης δεξιοτήτων ζωής από εργοθεραπευτές, την ενημέρωση των εκπαιδευτικών και των γονέων για την κινητική κατάσταση των παιδιών και την εξασφάλιση της ενεργούς συμμετοχής τους σε όλες τις δραστηριότητες μέσω εργονομικών παρεμβάσεων και ειδικών βοηθημάτων από φυσικοθεραπευτές, δεξιοτήτων επικοινωνίας και λόγου από λογοθεραπευτές, κοινωνικών δεξιοτήτων από κοινωνικούς λειτουργούς, θεμάτων αυτοεξυπηρέτησης και αυτονομίας από το ΕΒΠ. Επίσης, ειδικά με τις παρούσες συνθήκες, απαραίτητη η ευαισθητοποίηση μαθητών σε κανόνες ατομικής υγιεινής και προφύλαξης από κινδύνους από σχολικούς νοσηλευτές. Επιπλέον, απαραίτητη είναι και η συμβουλευτική υποστήριξη της εκπαιδευτικής κοινότητας σε θέματα ψυχικής υγείας, εξαρτήσεων και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης από ψυχολόγους.

Επιπρόσθετα, καίριας σημασίας, σε συνάρτηση με τα παραπάνω, είναι η υλοποίηση  στοχευμένων δράσεων ενδυνάμωσης συγκεκριμένων μελών ή ομάδων της μαθητικής κοινότητας, όπως μαθητές/τριες με αναπηρία, πρόσφυγες, ρομά ή/και άλλες ευάλωτες κοινωνικά ομάδες με στόχο τη συμπερίληψη, καθώς και προγραμμάτων τα οποία προάγουν την αυτοεκτίμηση, την αποδοχή, την αλληλεγγύη κ.α

Άρθρο 2

Το άρθρο 2, στο πνεύμα του άρθρου 1 εισάγει δραστηριότητες στην αγγλική γλώσσα στο Νηπιαγωγείο. Η επίσπευση της κατάκτησης μίας ξένης γλώσσας, προβληματίζει κατά πόσο είναι προτεραιότητα ενώ καθημερινά παρατηρούνται στους μαθητές των νηπιαγωγείων πολύ σοβαρά προβλήματα προσαρμογής, επικοινωνίας και συμπεριφοράς των παιδιών προσχολικής ηλικίας, τα οποία  μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με πρόληψη, έγκαιρη και έγκυρη παρέμβαση. Οι νηπιαγωγοί, οι κλάδοι του  ΕΕΠ καθώς και η διεθνής βιβλιογραφία αναφέρονται  ότι τα οφέλη μαθητών μικρής ηλικίας από την έκθεση σε μια ξένη γλώσσα αφορούν τις επιφανειακές δομές της γλώσσας. Το εκπαιδευτικό αυτό προσωπικό έχει στόχο να προάγει και να  συμβάλει στην καλλιέργεια  μαθησιακών και κοινωνικών δεξιοτήτων και  δεξιοτήτων λόγου – επικοινωνίας.

 Το υπουργείο μένει αδρανές ως προς τις ανάγκες που διαφαίνονται μέσα από τη μακροχρόνια ενασχόληση των συναδέλφων στα ΚΕΣΥ με θέματα που προκύπτουν μετά από τα αιτήματα γονέων και εκπαιδευτικών όπως είναι η σχολική ετοιμότητα, η υποστήριξη μαθητών με δυσκολίες λόγου και ομιλίας καθώς και η προώθηση της ελληνικής γλώσσας στους δί/πολύγλωσσους μαθητές.

Η κάλυψη αναγκών στα νήπια στο πλαίσιο της πρόληψης, της έγκαιρης  παρέμβασης για τον έγκαιρο εντοπισμό και αντιμετώπιση προβλημάτων λόγου, επικοινωνίας, συμπεριφοράς, καθώς και μαθησιακών δυσκολιών, τη συνεργασία των κλάδων ΕΕΠ με το λοιπό προσωπικό του σχολείου και τους γονείς θα είναι σημαντική και καινοτόμος προσθήκη στην εκπαιδευτική διαδικασία και την κοινωνία ευρύτερα. Για την επίτευξη των παραπάνω προτείνουμε την εφαρμογή υποστηρικτικών προγραμμάτων στα σχολεία, παράλληλα με το διδακτικό έργο από κλάδους του ΕΕΠ, και από το ΕΒΠ (σε θέματα αυτοεξυπηρέτησης μαθητών), οι οποίοι θα εργάζονται στη γενική εκπαίδευση, αποσκοπώντας σε ολιστική παρέμβαση, όπως αξίζει σ΄ ένα καινοτόμο σχολείο.

Ζητάμε τη σύσταση οργανικών θέσεων ΕΕΠ, λογοθεραπευτών, εργοθεραπευτών κ.α. καθώς και ΕΒΠ και την κάλυψη αυτών, στη δίχρονη προσχολική εκπαίδευση.

Αναγκαίες προσθήκες:

Στην παρ. 9 του άρθρου 3 του ν. 1566/1985 (Α΄167) προστίθεται περ. γ′ ως εξής:
«γ) Με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων εισάγεται πιλοτικά στο πρόγραμμα  του Νηπιαγωγείου δράση για τη δημιουργική ενασχόληση των μαθητών με την αγγλική γλώσσα μέσω της οργάνωσης και υλοποίησης δραστηριοτήτων, κατά τη διάρκεια των οποίων οι μαθητές αλληλεπιδρούν με έναν εκπαιδευτικό κλάδου ΠΕ06 Αγγλικής Φιλολογίας παρουσία του Νηπιαγωγού, καθώς επίσης και ένα ευρύ φάσμα υποστηρικτικών υπηρεσιών (Νηπιαγωγών και μαθητών) των κλάδων Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού, ΠΕ21 Λογοθεραπευτών, ΠΕ23 Ψυχολόγων, ΠΕ25 Νοσηλευτών, ΠΕ28 Φυσικοθεραπευτών, ΠΕ29 Εργοθεραπευτών, ΠΕ30 Κοινωνικών Λειτουργών. Με την ίδια απόφαση ορίζονται η χρονική διάρκεια εφαρμογής της πιλοτικής δράσης, η διάρκεια ενασχόλησης, ο αριθμός και η γεωγραφική κατανομή των σχολικών μονάδων στις οποίες εισάγεται πιλοτικά η ενασχόληση αυτή και ρυθμίζεται κάθε θέμα σχετικό με την εφαρμογή του πιλοτικού προγράμματος, συμπεριλαμβανομένων της οργάνωσης και υλοποίησης σχετικών επιμορφωτικών και υποστηρικτικών δραστηριοτήτων».

Άρθρο 5

Το Άρθρο 5 που αφορά την αναχρονιστική αναγραφή της «Διαγωγής» στους τίτλους σπουδών, η οποία θα συνοδεύει το νέο άνθρωπο στη μελλοντική του ζωή και σε κάθε προσπάθεια ανεύρεσης εργασίας, αποτελεί κοινωνικό στιγματισμό. Πρωταρχικός ρόλος της πολιτείας είναι η εξασφάλιση της ισονομίας και της άρσης διακρίσεων. Η επιστροφή της αναγραφής της διαγωγής μόνο αναβάθμιση του σχολείου δεν αποτελεί, είναι τιμωρία, δείχνει άγνοια των σύνθετων συναισθηματικών, κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική οικογένεια και των δυσκολιών που ανακύπτουν κατά την εφηβική ηλικία κι έρχεται σε πλήρη αντίθεση μ΄ ένα δημοκρατικό σχολείο.

Άρθρο 28

Με αφορμή το άρθρο 28 Τροποποίηση του άρθρου 13 του ν. 4415/2016, θα θέλαμε να επισημάνουμε τη μεγάλη παράλειψη  ύπαρξης Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου ΕΕΠ ΕΒΠ.¨( όπως υπάρχει αντιστοίχως για κάθε ειδικότητα των εκπαιδευτικών). Η υποστήριξη του επιστημονικού έργου των ειδικοτήτων του ΕΕΠ-ΕΒΠ είναι σημαντικό να προσφέρεται από συντονιστή ειδικότητας ΕΕΠ, ο οποίος θα διαθέτει τις κατάλληλες γνώσεις και προσόντα.

Άρθρα 34 και 35

Τα άρθρα 34 και 35 περί εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης προβάλλουν αγκυλώσεις και εκφοβισμούς, δεν προάγουν την εξέλιξη  του έργου του προσωπικού και της σχολικής μονάδας, το οποίο έγκειται στην αποτίμηση των στόχων που έχουν τεθεί από τους εκπαιδευτικούς και το σύλλογο προσωπικού με σκοπό τη βελτίωση κι όχι την τιμωρία τους. Η πολιτεία σκόπιμα  αγνοεί τη υποχρηματοδότηση της παιδείας, τη υποστελέχωση των σχολικών μονάδων και δομών με μόνιμο προσωπικό,  τις αδυναμίες του συστήματος και μετακυλύει την ευθύνη στις πλάτες εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων.

Άρθρο 38

Άρθρο 38, θεσμοθέτηση του ''εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης'', έτσι όπως περιγράφεται ο προτεινόμενος θεσμός, ένας οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ανταποκριθεί στον ρόλο που θα του ανατεθεί διότι δεν είναι επιστημονικά καταρτισμένος και η όποια επιμόρφωση σε περιοδική βάση δεν μπορεί να καλύψει αυτό το κενό. Είναι απαραίτητο (παράγραφ. 1 του άρθρου) η επιλογή του προσωπικού να γίνεται βάσει των σπουδών, των προσόντων και της εμπειρίας στη διαχείριση τέτοιων θεμάτων. Ο εκπαιδευτικός δεν μπορεί να ασχολείται με όλα τα θέματα ή να επιμορφώνεται περιοδικά (παράγραφο 2 και 4) σε ένα τέτοιο εύρος θεμάτων.

Ειδικότερα, οι αρμοδιότητες που ανατίθενται στον εκπαιδευτικό στην παράγραφο 4 του ιδίου άρθρου μόνο σύγχυση ρόλων και δυσλειτουργίες στο σχολικό πλαίσιο μπορεί να προκαλέσουν, αφού αυτές  προβλέπονται στα καθηκοντολόγια του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού.

Προτείνεται να υπάρχουν εκπαιδευτικοί, οι οποίοι θα έχουν την αρμοδιότητα της διαμεσολάβησης των αιτημάτων των εκπαιδευτικών της σχολικής μονάδας μέσα από το σύλλογο διδασκόντων προς το ειδικά καταρτισμένο προσωπικό που θα έχει την βάση του στην σχολική μονάδα ή θα έχει συνεχή και σταθερή συνεργασία με τα μέλη της ΕΔΕΑΥ, το λοιπό ΕΕΠ που υπηρετεί στις σχολικές μονάδες και του ΚΕΣΥ έως ότου δημιουργηθούν οι απαραίτητες θέσεις  ΕΕΠ στη γενική εκπαίδευση.

Όσον αφορά την παράγραφο 1, η επιμόρφωση δεν πρέπει να γίνεται αποσπασματικά αλλά να περιλαμβάνει όλο το εκπαιδευτικό, ειδικό εκπαιδευτικό και ειδικό βοηθητικό προσωπικό και σημαντικό ρόλο σε αυτή πρέπει να παίζουν οι ειδικά καταρτισμένες επιτροπές.

Σε σχέση με τον στόχο αυτό, ο οποίος περιγράφεται στην αιτιολογική έκθεση, πρέπει να τονιστεί ότι ο πρόσθετος και διαρκής μηχανισμός σε επίπεδο σχολικής μονάδας που θα συμβάλλει στην καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών της σχολικής κοινότητας και στην εμπέδωση των αρχών της εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς, πρέπει να απαρτίζεται από διεπιστημονική ομάδα που να τηρεί συγκεκριμένα και μετρήσιμα επιστημονικά κριτήρια. Σε αυτή πρέπει απαραιτήτως να συμπεριλαμβάνονται μέλη των ΕΔΕΑΥ και όλο το Ειδικό Εκπαιδευτικό και Βοηθητικό Προσωπικό που υπηρετεί στις σχολικές μονάδες.

Η πρόληψη, η ανίχνευση και η παρέμβαση πρέπει να πραγματοποιείται από εξειδικευμένους επιστήμονες. Θέματα ψυχοκοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης παιδιών, πρόληψης παραβατικών συμπεριφορών και φαινομένων σχολικής βίας, διαμεσολάβηση μεταξύ οικογενειών και κοινότητας, σχεδιασμού και εφαρμογής προγραμμάτων πρόληψης και αντιμετώπισης δυσκολιών που ξεπερνούν την παιδαγωγική σχέση και εμπλέκουν γονείς και κοινότητα, η διαχείριση κρίσεων και όλα όσα συμπεριλαμβάνονται στα καθήκοντα του ''εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης'' είναι αποκλειστικό αντικείμενο των Σχολικών κοινωνικών λειτουργών και των Σχολικών ψυχολόγων, για αυτό και πρέπει να υπάρχουν σε κάθε σχολείο.

Συντασσόμαστε με τις θέσεις  ΔΟΕ/ΟΛΜΕ ότι δεν  λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση των απαραίτητων υποστηρικτικών δομών του σχολείου για τη στελέχωσή τους με το αντίστοιχο προσωπικό, όπως κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους κ.α.

Άρθρο 39

Άρθρο 39 «Λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού»,  ορίζεται ότι με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων καθορίζονται όλα τα κατάλληλα διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα, για την πρόληψη, αποτροπή και αντιμετώπιση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού.  Με απορία διαπιστώνουμε ότι το άρθρο είναι μικρό, ελλιπές και γενικόλογο με αποτέλεσμα ένα τόσο σημαντικό ζήτημα να αγγίζεται επιδερμικά και πέρα από την ουσία που θα οδηγούσε σε  δυνατότητα λήψης μελλοντικών δράσεων.Ο σχολικός εκφοβισμός ως θέμα δεν μπορεί να διαχωρίζεται από άλλες σημαντικές παραμέτρους όπως η βία, οι εξαρτήσεις, η σχολική διαρροή κ.α.

Με όμοια απόφαση, μπορεί να προβλέπεται η σύσταση επιτροπών ή ομάδων εργασίας για την εκτέλεση των σκοπών του προηγούμενου εδαφίου και να καθορίζονται οι αρμοδιότητες και ο τρόπος λειτουργίας τους.

Τον συντονισμό, την εποπτεία, την επιμόρφωση αναλαμβάνει διεπιστημονική ομάδα πρόληψης και υποστήριξης φαινομένων σχολικού εκφοβισμού που θα έχει ως έδρα τα ΚΕΣΥ και θα συνεργάζεται με τις ΕΔΕΑΥ, τους εκπαιδευτικούς, το ειδικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό , καθώς και όλους τους άλλους φορείς της εκπαίδευσης οι οποίοι θα έχουν ως ευθύνη την εφαρμογή δράσεων πρόληψης και έγκαιρης παρέμβασης. Οι στόχοι θα περιλαμβάνουν την πρόληψη, έγκαιρη παρέμβαση και αντιμετώπιση φαινομένων σχολικής βίας, σχολικού εκφοβισμού, εθισμού σε ουσίες και διαδίκτυο καθώς και παρέμβαση σε περιπτώσεις, ρατσισμού,  γονικής παραμέλησης ή/και κακοποίησης.

Το πάγιο αίτημα της ΠΟΣΕΕΠΕΑ είναι ότι μόνο μέσω της σύστασης οργανικών θέσεων ΕΕΠ ΕΒΠ στη γενική εκπαίδευση θα μπορούμε να έχουμε ουσιαστική υποστήριξη της σχολικής κοινότητας.  Ζητάμε να προβλεφθούν οργανικές θέσεις  κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης  και ενίσχυση των ΕΔΕΑΥ με την πρόβλεψη και των άλλων κλάδων ΕΕΠ ΕΒΠ στη γενική εκπαίδευση πέρα από των ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών και τη σύσταση των αντίστοιχων οργανικών θέσεων.

Άρθρο 44

Θέματα πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών και μελών Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π.

 «5Α. Εκπαιδευτικοί και μέλη Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π., οι οποίοι προσλαμβάνονται στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ως προσωρινοί αναπληρωτές  ή ωρομίσθιοι  με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία ή αναλαμβάνουν υπηρεσία και στη συνέχεια παραιτούνται, αποκλείονται από τις προσλήψεις κατά το σχολικό έτος που διανύεται κατά την ανακοίνωση της πρόσληψης, καθώς και κατά το επόμενο σχολικό έτος. Αν το δεύτερο έτος αποκλεισμού συμπίπτει με το πρώτο έτος ισχύος νέων πινάκων κατάταξης, τα πρόσωπα που αποκλείονται μπορούν να προσληφθούν μόνο κατά το δεύτερο έτος ισχύος των νέων πινάκων…»

Δεν προβλέπεται στις μεταβατικές διατάξεις να ισχύει η διάταξη από το σχολικό έτος 2020 21με συνέπεια εκπαιδευτικοί, ΕΕΠ ΕΒΠ οι οποίοι παραιτήθηκαν κατά το 2019-20, ενώ γνώριζαν ότι αποκλείονταν μόνο κατά το τρέχον έτος να απειλούνται σε αποκλεισμό και κατά το επόμενο έτος. Επίσης δεν προβλέπεται οποιαδήποτε εξαίρεση για σοβαρούς λόγους υγείας, οι οποίοι ωθούν πολλούς συναδέλφους αναπληρωτές να παραιτηθούν λόγω τη μη εξίσωσης αδειών με τους μόνιμους.

Άρθρο 45

Στο άρθρο 45,όπου επανέρχονται οι ποινές στους αναπληρωτές, αναφέρεται ότι εκπαιδευτικός ή μέλος Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π., που προσλαμβάνεται ως αναπληρωτής σε κενό με την ειδική πρόσκληση, ύστερα από την αίτηση-δήλωση συμμετοχής του, και δεν αναλαμβάνει υπηρεσία ή αναλαμβάνει υπηρεσία και στη συνέχεια παραιτείται, αποκλείεται από τις προσλήψεις κατά το σχολικό έτος που διανύεται κατά την ανακοίνωση της πρόσληψης, καθώς και κατά τα δύο επόμενα σχολικά έτη.

Είναι κατανοητοί οι λόγοι της παραπάνω επιβολής, ωστόσο η διάταξη είναι τιμωρητική, δεν περιέχει εξαιρέσεις όπως είναι οι λόγοι υγείας  (π.χ. επαπειλούμενη εγκυμοσύνη) ή η σοβαρή καθυστέρηση αναγγελίας πρόσληψης όταν πραγματοποιείται σε προχωρημένο διάστημα της σχολικής χρονιάς.  Οι  περισσότεροι αναπληρωτές αναζητούν εναλλακτικές διεξόδους εργασίας ώστε να διασφαλίσουν τα προς το ζην τους. Αν ένας εν δυνάμει αναπληρωτής έχει δεσμευτεί σε μία άλλη σύμβαση και καλεστεί σχεδόν τέλος της σχολικής χρονιάς είναι εύλογο να μην απαιτείται να παραιτηθεί από την άλλη σύμβαση και πιθανά να μετακομίσει. Καλό θα είναι το ΥΠΑΙΘ να υπολογίζει τους αναπληρωτές όχι μόνο ως αναλώσιμα εργαλεία, αλλά κι ως ανθρώπους. Η ποινή του αποκλεισμού και από τα δύο επόμενα έτη είναι υπερβολική καθώς οι  αναπληρωτές συχνά αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά ζητήματα επιβίωσης λόγω της έλλειψης σταθερής εργασίας.  Το ιδανικότερο θα ήταν η ποινή να ισχύει όπως σήμερα μόνο για το σχολικό έτος που διανύεται κατά την ανακοίνωση της πρόσληψης.

Άρθρο 49

Το άρθρο 49 αφορά ρυθμίσεις για τη λειτουργία των σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και αναφέρεται σε αριθμούς μαθητών ανά τάξη. Πιο συγκεκριμένα αναγράφεται ότι ο μέγιστος αριθμός νηπίων- προνηπίων είναι είκοσι τέσσερα (24) ανά τμήμα, με δυνατότητα προσαύξησης κατά ποσοστό 10% με απόφαση του Διευθυντή της σχολικής μονάδας. Ο ελάχιστος αριθμός είναι δεκαέξι (16). Η διαφορά με το ισχύον πλαίσιο είναι ότι ο αριθμός των μαθητών ήταν 25, αλλά χωρίς δυνατότητα προσαύξησηςκαι χωρίς την ύπαρξη κατώτατου ορίου. Επίσης,  η παρ. 2 του άρθρου 7 του π.δ. 79/2017, αντικαθίσταται ως εξής: «2. Ο μέγιστοςαριθμός μαθητών ανά τμήμα είναι είκοσι τέσσερις (24), με δυνατότητα προσαύξησηςκατά ποσοστό 10% με απόφαση του Διευθυντή της σχολικής μονάδας. Από επταθέσιο σχολείο και άνω ο ελάχιστος αριθμός των μαθητών δεν μπορεί να είναι μικρότερος από είκοσι (20) ανά τμήμα.» Η διαφορά με το ισχύον πλαίσιο είναι ότι ο αριθμός των μαθητών ήταν 25 αλλά χωρίς δυνατότητα προσαύξησης και χωρίς την ύπαρξη κατώτατου ορίου.

Αν αναλογιστεί κανείς το περιεχόμενο του άρθρου 49, οδηγείται συμπέρασμα ότι αποτελεί μια μορφή δημοσιονομικών μέτρων για την εξοικονόμηση χρημάτων! 

Οι αλλαγές που προβλέπονται, ιδιαίτερα η αύξηση του μέγιστου αριθμού στα τμήματα Νηπιαγωγείων και Δημοτικών, το μόνο που μπορεί να προσφέρει στο  εκπαιδευτικό έργο είναι η υποβάθμιση και οπισθοδρόμηση. Θα ήταν ενδιαφέρον να μας παραθέσετε τις παιδαγωγικές μελέτες και θεωρίες στις οποίες βασιστήκατε για αυτές τις αλλαγές. Πώς θα ενισχυθεί το διδακτικό, εκπαιδευτικό και υποστηρικτικό έργο, δημιουργώντας υπεράριθμα τμήματα;

Είναι απορίας άξιο ότι ενώ σε όλο το σύγχρονο κόσμο η τάση είναι να μειώνεται ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη, για μεγαλύτερη επίτευξη των στόχων, στην Ελλάδα με πρόφαση να επιτύχουμε την αναβάθμιση του σχολείου παίρνονται ακριβώς τα αντίθετα μέτρα. Αντί, να τεθεί υπό συζήτηση η περαιτέρω μείωση του αριθμού μαθητών στην Προσχολική Αγωγή και το Δημοτικό Σχολείο, καθώς και η αύξηση των πόρων για παροχή υλικοτεχνικής υποστήριξης, συζητάμε τα αντίθετα ακριβώς, ειδικά εν μέσω υγειονομικής κρίσης !

Είναι προφανές ότι οι αλλαγές αυτές έχουν γίνει με γνώμονα την εξοικονόμηση χρημάτων κι όχι το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών. Το αποτέλεσμα πέρα από την υποβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου θα είναι οι συγχωνεύσεις- καταργήσεις τάξεων, το κλείσιμο σχολικών μονάδων, περιορισμός  των προσλήψεων αναπληρωτών και πολλές χαμένες θέσεις εργασίας, οι οποίες είναι απαραίτητες για την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών κοινοτήτων.

Δηλώνουμε την έκπληξη  και τον αιφνιδιασμό μας και αναμένουμε την διερεύνηση σε νέα βάση  και αλλαγή των συγκεκριμένων ρυθμίσεων

Άρθρο 51

Το άρθρο 51 αναφέρει ανώτατο ηλικιακό όριο εγγραφής μαθητών στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ. με μέγιστο όριο  ηλικίας για την εγγραφή σε αυτά τα δεκαεπτά (17) έτη. Η διαφορά με το ισχύον πλαίσιο είναι ότι έχει γίνει προσθήκη μέγιστου ηλικιακού ορίου γεγονός που αποκλείει μεγάλη μερίδα μαθητών από αυτή την επιλογή ή/και από την ευκαιρία επαναπροσδιορισμού των επιλογών τους.

Η ΠΟΣΕΕΠΕΑ καταγγέλλει ως αντιδημοκρατική την επιλογή του χρόνου κατάθεσης του νομοσχεδίου από το υπουργείο παιδείας και απορρίπτει το περιεχόμενο αυτού ως αναχρονιστικό και αντιεκπαιδευτικό. Ζητάμε την απόσυρση του νομοσχεδίου και την πρόσκληση της ομοσπονδίας σε ανοιχτό, δημόσιο και δημοκρατικό διάλογο!

Με εκτίμηση