ΣΚΕΨΕΙΣ
– ΑΠΟΨΕΙΣ
ΤΟΥ
ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΤΣΙΟΥ
ΑΙΡΕΤΟΣ
ΣΤΟ ΠΥΣΕΕΠ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Αγαπητές και αγαπητοί
συνάδελφοι,
Τους τελευταίους δυο
μήνες η εκπαιδευτική κοινότητα λόγω της πρωτόγνωρης και επικίνδυνης προφανώς
υγειονομικής κρίσης, δέχεται αλλαγές στο λειτουργικό – εκπαιδευτικό τομέα,
αλλαγές στο τρόπο αξιολόγησης των μαθητών, αλλαγές στην εκπαιδευτική διαδικασία
με την καθιέρωση βιντεοκαμερών μέσα στη αίθουσα διδασκαλίας, αλλαγές που πάνε
να καθιερωθούν γρήγορα, απότομα, χωρίς σχεδιασμό και φυσικά χωρίς διαλογική
συζήτηση, συναίνεση και αποδοχή από την εκπαιδευτική κοινότητα.
Με την εξ αποστάσεως
εκπαίδευση για όλες τις βαθμίδες , από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο, το
υπουργείο προχώρησε σε ενέργειες που αγγίζουν τα όρια της παρανομίας. Αναφέρω ένα παράδειγμα: η εγκύκλιος που
υποχρέωνε τους ανήλικους μαθητές , πέντε (5) χρονών μέχρι και τα δεκαπέντε (15)
, μαθητές υποχρεωτικής εκπαίδευσης σύμφωνα με τον νόμο, να δημιουργήσουν ένα
λογαριασμό στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, με ευθύνη των διευθυντών, με τα
ατομικά τους στοιχεία , χωρίς την έγκριση των γονέων , χωρίς να διαφυλάξει και
να προστατεύσει τον προσωπικό , ιδιωτικό χώρο κατοικίας εγκαθιστώντας κάμερες
και μικρόφωνα με την πρωτοποριακή, για τους άριστους του Υπουργείου, εξ
αποστάσεως εκπαίδευση. Είναι μία ενέργεια που προδίδει πανικό και
έλλειψη υπευθυνότητας και φυσικά αλαζονεία. Επίσης η δωρεά τάμπλετ και φορητών υπολογιστών,
σκοπό έχει την καθιέρωση μιας νέας εναλλακτικής
εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η σύγχρονη αλλά και ασύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση,
ενεργοποίησε σχεδόν το 90% των εκπαιδευτικών αλλά σίγουρα πολύ κάτω το 50% του
μαθητικού πληθυσμού. Η εκπαιδευτική κοινότητα ανταποκρίθηκε πλήρως, σύμφωνα με τα δηλώσεις
της Υπουργού από τα έδρανα τη Βουλής, παρόλο που η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
ήταν ελλιπής, παρόλο που το δίκτυο ήταν απροετοίμαστο για τον υπερβολικό όγκο
δεδομένων, παρόλο που η μαθητική κοινότητα δεν καταλάβαινε την χρησιμότητα και
η παραμονή μπροστά σε μια οθόνη τρεις ή τέσσερις ώρες για εκπαίδευση ήταν κάτι
το αδιανόητο.
Επίσης μία παράμετρος που
δεν ακούστηκε ή μάλλον δεν ερευνήθηκε αρκετά , είναι η μητέρα , ο πατέρας που
ξαφνικά έγιναν παιδαγωγοί – εκπαιδευτικοί, αξιολογούσαν τις επιδόσεις των
παιδιών τους, μάθαιναν την εκπαιδευτική διαδικασία με τα παιδιά τους. Οι
συμβουλές των εκπαιδευτικών αρκετές φορές έπρεπε να ακουστούν πρώτα από τους
γονείς , ειδικά για τα παιδιά με ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ικανότητες και
κατόπιν να ακολουθήσει η εκπαιδευτική διαδικασία.
Τελευταία βέβαια ακούστηκαν
τα εξής: α)ότι ο εκπαιδευτικός δεν δουλεύει και κατά συνέπεια θα πρέπει
να μειωθεί ο μισθός του (γιατί να πληρώνετε εφόσον δεν δουλεύει;), β)Πιθανόν στο
μέλλον να σκέπτονται να καθιερώσουν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση για την δευτεροβάθμια
εκπαίδευση και γιατί όχι και για την πρωτοβάθμια(;). Επίσης, η Υπουργός μέσα
στην υγειονομική κρίση και χωρίς διαβούλευση με τα συνδικαλιστικά όργανα
αποφάσισε και ψήφισε στην άδεια Βουλή των Ελλήνων α)αύξηση του αριθμού των
μαθητών ανά αίθουσα, άρα λιγότεροι διορισμοί εκπαιδευτικών και β) τη μείωση του
ηλικιακού ορίου εγγραφής στα ΕΠΑΛ στα 17 έτη, πλήττοντας έτσι τη δημόσια δια
βίου εκπαίδευση.
Η Υπουργός μας εκπλήσσει
κάθε μέρα, δικαιολογεί τις απουσίες φοίτησης μαθητών στη Δευτεροβάθμια
Εκπαίδευση με ευθύνη γονέων, τοποθετεί κάμερες και υιοθετεί το live streaming της εκπαιδευτικής
διαδικασίας εντός σχολικής αίθουσας. Πολλές απόψεις ακούστηκαν για το
τελευταίο θέμα αναφέροντας τον έλεγχο των εκπαιδευτικών, την ατομική αξιολόγηση
με σκοπό την απόλυση, τον φόβο έκθεσης
από πλευράς των εκπαιδευτικών, την καταστρατήγηση των ατομικών προσωπικών
δεδομένων τόσο των εκπαιδευτικών αλλά και των ανήλικων μαθητών. Φυσικά η
Υπουργός ρώτησε την Αρχή Προστασίας
Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και πήρε την έγκριση, αλλά δεν ρώτησε τους ανθρώπους που θα θιγούν, τα ανήλικα παιδιά ,
τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς των ανήλικων παιδιών. Φυσικά και είμαστε
αντίθετοι σε μία τέτοια απόφαση.
Τέλος,
την Τρίτη 5/5/2020 , η Υπουργός με εγκύκλιο που αφορά τη λειτουργεία των ΚΕΣΥ,
ζητά από τους Προϊσταμένους να δηλώσουν τις ανάγκες σε εκπαιδευτικούς και ΕΕΠ ,
για την εύρυθμη λειτουργία, με σκοπό την διεκπεραίωση των απολύτως αναγκαίων : «εκθέσεων αξιολόγησης-γνωμάτευσης με
προτεραιότητα σε αιτήματα αξιολόγησης μαθητών/τριών Γ΄ Λυκείου για τη συμμετοχή
τους στις πανελλαδικές εξετάσεις, αλλαγής βαθμίδας, επανάληψης φοίτησης και
υποστήριξης από εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης ή ειδικό βοηθητικό προσωπικό.»
Πληροφοριακά να αναφέρω ,
ότι οι προϊστάμενοι των ΚΕΣΥ Θεσσαλίας, ζήτησαν : 15 εκπαιδευτικούς και 36 ΕΕΠ.
Επίσης να αναφέρω ότι σήμερα υπηρετούν , μόνιμοι και αναπληρωτές , στα ΚΕΣΥ
Θεσσαλίας , 37 συνάδελφοι ΕΕΠ.
Οι σκέψεις μου και
παρατηρήσεις για την συγκεκριμένη εγκύκλιο είναι:
1)
Η ενέργεια αυτή είναι χωρίς καμία έρευνα
και μελέτη, δείχνει τον πανικό και την άγνοια για τον χώρο και το έργο της
Ειδικής Εκπαίδευσης. Μιλώντας για την
περιφέρεια Θεσσαλίας, για την πραγματοποίηση των παραπάνω αξιολογήσεων-προτεραιοτήτων
από τα ΚΕΣΥ δεν ζητήθηκε να καταγραφούν από κανένα ΚΕΣΥ ο αριθμός των
αιτημάτων, προκειμένου να διαπιστωθούν έτσι οι ανάγκες. Επίσης, δεν ζήτησε η ΠΔΕ Θεσσαλίας πόσοι συνάδελφοι από τους 37 που υπηρετούν έχουν άδεια ειδικού σκοπού ή
απουσιάζουν για άλλους λόγους
2)
Δίνει το
δικαίωμα στον Περιφερειακό Διευθυντή να αποφασίσει την διάθεση συναδέλφων χωρίς
την απαιτούμενη πρόταση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου που έχει πλήρη γνώση των
προσόντων όλων των υπηρετούντων συναδέλφων. Με την μέθοδο αυτή πλήττετε η
διαφάνεια και αμεροληψία. Επίσης ο κλάδος μας δεν εκπροσωπείται και δεν έχει
τον απαιτούμενο έλεγχο διαδικασίας και απόφασης.
3)
Η Υπουργός με
αυτή την ενέργεια απαξιώνει τον κλάδο μας και όλες τις εμπλεκόμενες
ειδικότητες:
α) Έμμεσα υποχρεώνει τους συναδέλφους να σταματήσουν
οποιαδήποτε υποστήριξη – εκπαίδευση – θεραπεία έχουν σε διαδικασία, με σύγχρονη
ή με ασύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
β) Καταπατά τον κώδικα δεοντολογίας κάθε
ειδικότητας, δεν υπάρχει ο χρόνος να
ολοκληρωθούν και να κλείσουν ενεργές θεραπείες.
γ) Θεωρεί ότι όπου είμαστε σήμερα τοποθετημένοι και
εργαζόμαστε, δεν είναι απαραίτητο και αναγκαίο, επομένως πηγαίνετε εκεί που
αποφασίζουμε.
δ) Τα παιδιά και οι οικογένειες που υποστηρίζουμε
σαν ειδικότητες θα μείνουν χωρίς την βοήθειά μας.
ε) Τέλος, δημιουργεί μια εσωτερική αναταραχή στον
κλάδο μας, γιατί οι συνάδελφοι που θα δηλώσουν την επιθυμία τους να διατεθούν,
παραδέχονται εμμέσως ότι στη νέα τους θέση, στα ΚΕΣΥ, είναι πιο χρήσιμοι κι όχι
για αυτή που προσλήφθηκαν στις αρχές του σχολικού έτους. Λυπάμαι που είμαι
επικριτικός αλλά ακούστηκε και από άλλους συναδέλφους, ότι δεν τίθεται θέμα
υπεραριθμίας εκεί που υπηρετούν για να διατεθούν στα ΚΕΣΥ,( είναι μόνοι στις
θέσεις που έχουν τοποθετηθεί) και με αυτό τον τρόπο αποδυναμώνουν τις ΣΜΕΑΕ
αλλά και τις ΕΔΕΑΥ.
στ) Διαδικαστικά, πως μπορεί αναπληρωτής συνάδελφος
που προσλήφθηκε με ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ , να αλλάξει πρόγραμμα στο μέσον της
σχολικής χρονιάς; Όταν όλες τις προηγούμενες χρονιές οι υπεύθυνοι των
προγραμμάτων ΕΣΠΑ απέρριπταν κάθε αίτημα.
ζ) Πραγματικά, δεν περίμενα στα 31 χρόνια υπηρεσίας
μου, να δω Υπουργό ή μάλλον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης, να εξαναγκάσει σε
μετακίνηση από την αρχική θέση τοποθέτησης συνάδελφο, ο οποίος δεν υπέβαλλε
αίτηση και δεν εκδήλωσε επιθυμία μετακίνησης.
Συνάδελφοι,
Δεν συνηγορούμε σε τέτοιες αποφάσεις που πλήττουν
τον κλάδο μας, η υγειονομική κρίση δεν πρέπει να γίνει ο πολιορκητικός κριός
για την διάλυση της ειδικής εκπαίδευσης, οφείλουμε να προστατεύσουμε την
νομιμότητα, την επιστημονική μας ταυτότητα, την σχολική μας κοινότητα τα παιδιά
, τους μαθητές.
ΤΟΤΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
Αιρετός ΠΥΣΕΕΠ Θεσσαλίας ΤΡΙΚΑΛΑ 11/05/2020
