Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

Γονείς καταγγέλλουν απαξίωση του Γυμνασίου Καρδαμύλης


Αποτέλεσμα εικόνας για ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΡΔΑΜΥΛΗΣ
Ποιος είναι ο σχεδιασμός για την αναπλήρωση των κενών; Θα λυθεί επιτέλους το πρόβλημα της έλλειψης καθηγητών;
Απαξίωση του Γυμνασίου Καρδαμύλης καταγγέλλει με ανοιχτή επιστολή του προς το υπουργείο Παιδείας ο Σύλλογος Γονέων των μαθητών του σχολείου.
Επισημαίνει πως ενώ βρισκόμαστε ήδη προς το τέλος του Οκτωβρίου υπάρχουν “σοβαρές ελλείψεις καθηγητών” και κάνει παράλληλα την εκτίμηση ότι “ένα ακόμα σχολείο της επαρχίας απαξιώνεται”.
Ειδικότερα, στην επιστολή προς τον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων των μαθητών του Γυμνασίου Καρδαμύλης σημειώνει:
«Κύριε υπουργέ,
Δυστυχώς, παρά τις διαβεβαιώσεις, βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Το σχολείο ανοίγει και λειτουργεί χωρίς το απαιτούμενο εκπαιδευτικό προσωπικό. Χάνονται διδακτικές ώρες. Το πρόβλημα δεν λύνεται και οι μαθητές συνηθίζουν σε ένα καθεστώς με δίωρα, τρίωρα ή τετράωρα προγράμματα που συνεχώς αλλάζουν.
Φέτος, φτάσαμε τέλη Οκτώβρη και ακόμα τίποτα. Δεν έχουν, λέει, εγκριθεί τα κονδύλια για τους καθηγητές. Η ενημέρωση που έχουμε ως γονείς από τη διευθύντρια του Γυμνασίου Καρδαμύλης είναι ότι λείπουν: 7 ώρες φιλόλογος, 13 ώρες φυσικός, 2 ώρες κοινωνική και πολιτική αγωγή, 6 ώρες γαλλικάν, 6 ώρες μουσικός, 6 ώρες εικαστικός.
Επιπλέον, ενώ έχουν εγκριθεί η παράλληλη στήριξη για έναν μαθητή και η κατ’ οίκον διδασκαλία για μια μαθήτρια που πρόσφατα ξεπέρασε ένα πολύ σοβαρό θέμα υγείας, δεν έχουν ακόμα γίνει διορισμοί για τον ίδιο λόγο. Δεν έχουν εγκριθεί τα κονδύλια.
Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό, γιατί καθιερώνεται η πεποίθηση στους μαθητές ότι αφ’ ενός το σχολείο τους είναι ανίκανο να αντεπεξέλθει στις εκπαιδευτικές τους ανάγκες και, αφ’ ετέρου, ότι αυτό είναι αναπόφευκτο και κάτι φυσιολογικό.
Οι υπεύθυνοι στο σχολείο και στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας σηκώνουν τα χέρια και κουνάνε το κεφάλι, λέγοντάς μας ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα πέραν όσων έχουν κάνει. Και οι μήνες περνούν.
Αισθανόμαστε οργισμένοι. Αισθανόμαστε απελπισμένοι. Αισθανόμαστε ότι η επιλογή μας να ζήσουμε στην επαρχία τιμωρείται με αδιαφορία προς τα παιδιά μας. Αισθανόμαστε ότι η μόρφωση την οποία έχει κάθε παιδί δικαίωμα στα λόγια, στην πράξη δεν υπάρχει για κάποια παιδιά.
Πέραν των προβλημάτων στις υλικοτεχνικές υποδομές, που χρονίζουν, πέρα από την απουσία εξωδιδακτικων δραστηριοτήτων, εκδρομών με εκπαιδευτικό χαρακτήρα και εκδηλώσεων, που τις θεωρούμε σημαντικότατες ελλείψεις στο ένα και μοναδικό σχολείο της περιοχής μας, πρέπει να δηλώσουμε την αγανάκτησή μας για την έλλειψη καθηγητών.
Αυτή είναι η κατάσταση, και αδικεί κατάφωρα τα παιδιά, ιδίως εκείνα που δεν κάνουν φροντιστήρια και απλώς δεν έχουν συμπληρώσει ούτε μία διδακτική ώρα σε κάποια μαθήματα.
Κατόπιν τούτων, ρωτάμε:
Ποιος είναι ο σχεδιασμός για την αναπλήρωση των κενών; Θα λυθεί επιτέλους το πρόβλημα της έλλειψης καθηγητών;
Και κάτι ακόμα: Πώς προτείνετε να καλυφθούν οι χαμένες ώρες μαθημάτων, ώστε να μπορέσουν τα παιδιά του σχολείου μας να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, με τις αξιώσεις που προβλέπει για όλους τους μαθητές το πρόγραμμα σπουδών;».