Καθεστώς αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας για 170.000 εκπαιδευτικούς
Του Χρήστου Κάτσικα
Είναι πια φανερό, ακόμη και στους πιο δύσπιστους, ακόμη και σ” αυτούς που χρόνια πολλά βάσιζαν τη γραμματική και το συντακτικό των αναγνώσεών τους για το «πού πάει η εκπαίδευση» στις περίτεχνες διακηρύξεις των εκάστοτε υπουργών Παιδείας, ότι η δημόσια εκπαίδευση βρίσκεται μπροστά σε μια «επιχείρηση» συνολικής αλλαγής του τοπίου από την πρώτη μικρή του Δημοτικού μέχρι και το Πανεπιστήμιο και τα μεταπτυχιακά προγράμματα.
Μια βασική παράμετρος αυτής της «επιχείρησης» αφορά και τις εργασιακές σχέσεις των περίπου 170.000 μόνιμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Οργανική θέση, ωράριο, δικαίωμα μετάθεσης – απόσπασης, μονιμότητα, προσλήψεις και διορισμοί προβάλλονται και από τη νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών μας γκουβερνάντων, σαν αναχρονισμός, σαν παλιομοδίτικες αντιλήψεις, που πρέπει όχι μόνο να εξαφανιστούν από το εκπαιδευτικό τοπίο αλλά να σβήσουν και από τη συλλογική μνήμη...
