Την επίλυση των προβλημάτων που προκύπτουν για τα άτομα με διαταραχές αυτιστικού φάσματος και για τα άτομα με νοητική υστέρηση από τον νέο ΕΠΠΠΑ ζητά το Σωματείο ΑμέΑ ν. Ρεθύμνης με επιστολή προς την υπουργό Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Έφη Αχτσιόγλου και την αναπληρώτρια υπουργό, Θεανώ Φωτίου.
Σε επιστολή του το σωματείο αναφέρει:
«Τόσο ο νέος ΕΠΠΠΑ όσο και ο νέος επικαιροποιημένος πίνακας με τις 133 παθήσεις που η κρίση τους από τις αρμόδιες υγειονομικές επιτροπές είναι επ’ αόριστον, μπορεί να αποτελούν μία σημαντική εξέλιξη στη βελτίωση του συστήματος αξιολόγησης της αναπηρίας, αλλά κάποια σημεία τους που αφορούν στη μείωση ποσοστών αναπηρίας που επιφέρουν σε κρινόμενα άτομα με αυτισμό και σε άτομα με νοητική αναπηρία δημιουργούν εξαιρετικά σημαντικά προβλήματα, που έχουν να κάνουν, όχι μόνο με τα επιδόματα αναπηρίας που λαμβάνουν τα άτομα με αναπηρία με ποσοστό αναπηρίας από 67% και άνω, αλλά και με άλλες πολύ σημαντικές παροχές, όπως της συνταξιοδότησης ενός εκ των δύο γονέων για τη συνεχή υποστήριξη και φροντίδα των ατόμων αυτών, το δικαίωμα αγοράς αναπηρικού αυτοκινήτου για τις μετακινήσεις του ατόμου με αναπηρία, φορολογικές ελαφρύνσεις και ατέλειες που προβλέπει η κείμενη νομοθεσία, άλλες νομοθετημένες ευνοϊκές προβλέψεις που έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση κ.ο.κ.
Πιο αναλυτικά τα ζητήματα που δημιουργούν προβλήματα αφορούν στα εξής:
1. Τα άτομα με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, τα τελευταία χρόνια, λαμβάνουν Π.Α. 67%, οπότε καθίστανται δικαιούχοι του αντίστοιχου επιδόματος, το οποίο είναι απολύτως απαραίτητο για την κάλυψη των αναγκών τους από υψηλού τύπου υποστηρικτικές υπηρεσίες, οι οποίες δεν παρέχονται από την Πολιτεία και χωρίς τις οποίες η ανάπτυξη της κοινωνικής κατανόησης και της διαχείρισης των καθημερινών ζητημάτων που προκύπτουν εξαιτίας της Διάχυτης Αναπτυξιακής Διαταραχής τους, είναι ανέφικτη.
Δυστυχώς, στο νέο αναθεωρημένο ΕΠΠΠΑ, και παρά τις ενστάσεις και αντιδράσεις των εκπροσώπων της ΕΣΑμεΑ στην Επιτροπή και την κατάρτιση του νέου ΕΠΠΠΑ, στα άτομα με Αυτισμό Υψηλής Λειτουργικότητας τα ποσοστά αναπηρίας κυμαίνονται από 50% έως 67%. Λαμβάνοντας υπόψη ότι στο σύνολό τους οι θεσμοθετημένες παροχές που δρουν αντισταθμιστικά προς τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα άτομα λόγω των ΔΑΦ στην κοινωνική και επαγγελματική τους ένταξη, προσδίδονται μόνο σε άτομα με ΠΑ 67% και άνω, ένας αριθμός νόμιμα δικαιούχων κινδυνεύει να αποκλειστεί από την παροχή αυτών από μια μη έγκυρη απόφαση. Γι’ αυτό είναι επιβεβλημένη η διασφάλιση ακριβούς και εμπεριστατωμένης διαδικασίας προσδιορισμού του βαθμού υποστήριξης που χρήζει ο κάθε αιτών σε πρώτο βαθμό, αποφεύγοντας την ταλαιπωρία των δικαιούχων να προσφεύγουν με ενστάσεις σε Δευτεροβάθμιες Επιτροπές ή και στα Αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια. Για τους λόγους αυτούς, ζητάμε να γίνουν οι απαιτούμενες διορθώσεις του ΕΠΠΠΑ, ειδικά ως προς την αξιολόγηση των ατόμων με ΔΑΦ, προς άρση της αδικίας ως προς την απόδοση ποσοστών αναπηρίας στα άτομα με Αυτισμό Υψηλής Λειτουργικότητας.
2. Επαναφορά των ατόμων με ΔΑΦ στις χρόνιες –επ’ αόριστον κρίσης παθήσεις. Επισημαίνεται ο λανθασμένος επιστημονικά αποχαρακτηρισμός των ΔΑΦ ως χρόνια πάθηση, σε διαγνωσμένα άτομα με ΔΑΦ έως την ηλικία των 17 ετών. Η ανωτέρω διάταξη στο νέο ΕΠΠΠΑ, εμπεριέχει στη βάση της μια απόλυτη λογική αντίφαση, διότι χαρακτηρίζει τη Διαταραχή του Αυτισμού μη χρόνια, όταν νοσούν από αυτή άτομα μέχρι 17 ετών, ενώ τη συγκαταλέγει στις χρόνιες παθήσεις, όταν το ίδιο άτομο συνεχίζει να νοσεί μετά την ηλικία των 17 ετών(!). Είναι προφανής η έλλειψη εγκυρότητας και αξιοπιστίας της ανωτέρω ρύθμισης, που αντίκειται εξάλλου στην επιστημονική παραδοχή από το σύνολο της Διεθνούς Επιστημονικής Κοινότητας, βάσει της οποίας οι Διαταραχές Αυτιστικού Φάματος ανήκουν στις διά βίου ανίατες και χρόνιες διαταραχές. Επειδή παράνομα και άδικα τα άτομα με ΔΑΦ κάτω των 17 ετών στερούνται των θεσμοθετημένων επωφελών παροχών, που προσδίδονται σε άτομα που νοσούν από χρόνιες παθήσεις (πχ δικαίωμα πρόωρης συνταξιοδότησης των γονέων τους για την υποστήριξή τους, φορολογικά και τελωνειακά ευεργετήματα κ.ο.κ.), ζητάμε τον επαναχαρακτηρισμό των ΔΑΦ ως χρόνιες παθήσεις.
3. Όπως ίσως γνωρίζετε, μία από τις σοβαρότερες και πιο δύσκολες βαριές αναπηρίες, είναι η «Νοητική Αναπηρία» ή «Νοητική Υστέρηση», όπου το άτομο δεν μπορεί ούτε καν να εκπαιδευτεί να εκτελεί ακόμα και τις ελάχιστες βασικές δεξιότητες της καθημερινότητας, ενώ δεν αμφισβητείται επ’ ουδενί ή απολύτως απαραίτητη ύπαρξη, υποστήριξη και φροντίδα, τουλάχιστον από ένα πρόσωπο, στο άτομο που έχει είτε «Σοβαρή» είτε «Βαριά» Νοητική Υστέρηση (οι δύο αυτές κατηγοριοποιήσεις προβλέπονται από τον νέο ΕΠΠΠΑ). Συνεπώς, είναι απολύτως απαραίτητη η άμεση έκδοση ΚΥΑ τροποποίησης της αριθμ.Δ29α/Φ.32/Γ.Π.οικ.10808/531/10-4-2013 ΚΥΑ (ΦΕΚ Β’ 964) και τίτλο «Τροποποίηση προγράμματος οικονομικής ενίσχυσης των βαριά νοητικά καθυστερημέων ατόμων», με την οποία να εναρμονίζεται η ορολογία, η ονοματολογία και η περιγραφή των περιπτώσεων των ατόμων με Νοητική Αναπηρία (Νοητική Υστέρηση) που δικαιούνται τη χορήγηση προνοιακού αναπηρικού επιδόματος (οικονομικής ενίσχυςη), με την ονοματολογία, ορολογία και περιγραφή που πλέον ισχύει βάσει της ΚΥΑ αριθμ. Φ. 80000/45219/1864 με ΦΕΚ Β’4591 (νέος ΕΠΠΠΑ), όσο και της ΥΑ αριθμ. Φ. 80000/οικ.2/1 με ΦΕΚ Β’7 (πίνακας με τις 133 παθήσεις που η κρίση τους είναι επ’ αόριστον) και αφού ληφθεί υπόψη ότι η «Σοβαρή Νοητική Υστέρηση» και η «Βαριά Νοητική Υστέρηση» είναι η πιο βαριά μορφή νοητικής αναπηρίας ατόμων, με τις εξίσου εξαιρετικά μεγάλες ανάγκες και επιπλέον κόστη κάλυψής τους για τα άτομα αυτά, αλλά και για τις οικογένειες που έχουν παιδιά στη φροντίδα τους με Σοβαρή ή Βαριά Νοητική Υστέρηση.
Ελπίζουμε στην κατανόηση των αιτημάτων μας και στο σεβασμό των θέσεών μας και προσδοκούμε στην άμεση και προσωπική σας παρέμβαση για την επίλυση των ανωτέρω προβλημάτων τα οποία σας παραθέσαμε.
Σας ευχαριστούμε, εκ των προτέρων, για την ανταπόκρισή σας.
Πηγή: http://www.goodnet.gr/
