Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Διαδικασίες αξιολόγησης και Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό(Ε.Ε.Π) Ειδικής Αγωγής.



Κατατέθηκε σήμερα από την Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α, το Υπόμνημα με θέμα «Διαδικασίες αξιολόγησης και Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό(Ε.Ε.Π) Ειδικής Αγωγής», στον Υπουργό Παιδείας κο Αρβανιτόπουλο, στον Υφυπουργό κο Παπαθεοδώρου, στον Ειδικό Γραμματέα κο Γκλαβά(για να προωθηθεί στην Επιτροπή Αξιολόγησης του Υ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α) και στον νέο Διευθυντή Ειδικής Αγωγής, κο Λολίτσα, με τον οποίο πραγματοποιήθηκε και μια πρώτη ενημερωτική συνάντηση.

Βασίλης Βούγιας

Μπορείτε παρακάτω να δείτε το κατατεθέν  Υπόμνημα της Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α.


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ(Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α)
Βερανζέρου 14, 5ος όρ. Τ.Κ.10432, Αθήνα,  tel: 6974714206,  e-mail: poseepea@yahoo.gr
 
                                                                                                        
                                                        Αθήνα 3/9/2012                                                                                           
                                                        Α.Π: 131
                                                 
                            
                                Πρός: -Υπουργό ΠΑΙ.Θ.Π.Α
                                          κο Αρβανιτόπουλο
                                                              
                                        -Υφυπουργό ΠΑΙ.Θ.Π.Α
                                          κο Παπαθεοδώρου
                                                                
                            -Πρόεδρο Επιτροπής Αξιολόγησης                         
                                         κο Ματσαγγούρα


Θέμα: « Διαδικασίες αξιολόγησης και Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό(Ε.Ε.Π) Ειδικής Αγωγής»



Αξιότιμε κε Υπουργέ,
Αξιότιμε κε Υφυπουργέ
Αξιότιμε κε Πρόεδρε,


η αξιολόγηση στο δημόσιο τομέα αποτελεί ζητούμενο ετών, χωρίς να έχει τελεσφορήσει μέχρι σήμερα. Οι αντιρρήσεις ως προς τη διαδικασία αυτή προέρχονται, κυρίως, από το φόβο επικείμενων αδικιών εναντίον υπαλλήλων που δεν θα «συμπλέουν» με τους «αξιολογούντες», εξ αιτίας της έλλειψης κριτηρίων που θα διασφάλιζαν την αντικειμενικότητα και το ορθολογικό της κρίσης, αλλά και της έλλειψης μαχητότητας της οποιασδήποτε αρνητικής αξιολόγησης.

Για τους σκληρά και με ευσυνειδησία εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα υπαλλήλους (γιατί υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, αλλιώς δεν θα λειτουργούσε καθόλου το  ελληνικό κράτος), η αξιολόγηση θα μπορούσε να λειτουργήσει ως δικαίωση. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο έχει συγκροτηθεί το όλο οικοδόμημα της δημόσιας διοίκησης μέχρι σήμερα (κομματικές και πελατειακές σχέσεις, ρουσφετολογία, αναξιοκρατία, ψευδή τυπικά προσόντα-πτυχία, συντεχνιακές επιδιώξεις κ.α.- ) δεν δίνει κανένα εχέγγυο για κάτι τέτοιο.

Επίσης η αναβάθμιση του παρεχόμενου έργου των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να επιτευχθεί διαμέσου της σύνδεσης της αξιολόγησης με τη μισθολογική –βαθμολογική εξέλιξη,  μέσω έωλων ποσοστώσεων. Και φυσικά θα ήταν τραγικό να συνδεθεί το «εργαλείο» της αξιολόγησης με τις απολύσεις που θεσμοθετεί η πολιτική ηγεσία του τόπου κατ απαίτηση της τρόϊκας.

Γι’ αυτό, για την Ομοσπονδία μας, η οποιαδήποτε αξιολόγηση θα πρέπει να αφορά στις δομές και στην ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών και θα πρέπει να ξεκινήσει από «πάνω προς τα κάτω». Είναι άδικο να λογοδοτήσουν και να κριθούν οι εργαζόμενοι για την πολύχρονη «απουσία» των ιθυνόντων σε θέματα συνεχούς κατάρτισης του προσωπικού, σε ζητήματα προτυποποίησης των δομών, των διαδικασιών και των λειτουργιών, όπως και για την απουσία μιας σαφούς εκπαιδευτικής στρατηγικής και ενός εθνικού οράματος για την παιδεία (τι είδους μαθητές, και κατ’ επέκταση πολίτες, θέλουμε να βγαίνουν από τα ελληνικά σχολεία κ.α). Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε τη μεγάλη σημασία της μεθόδου της αυτοαξιολόγησης, η οποία λειτουργεί με κινητήριο μοχλό την αυτοδέσμευση του εκπαιδευτικού για το έργο του.


Ειδικότερα, για τους κλάδους του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΕΠ) και του Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (ΕΒΠ), σας παραθέτουμε τους παρακάτω προβληματισμούς που έχουμε επισημάνει μέχρι σήμερα.

1.   Σχετικά με την έλλειψη πρoτυποποίησης της λειτουργίας των δομών: εφόσον δεν υπάρχει σαφές πλαίσιο λειτουργίας των ΣΜΕΑΕ, αλλά και των ΚΕΔΔΥ, σε σχέση με τι θα αξιολογηθούν οι εκεί εργαζόμενοι; Σήμερα, παρατηρείται το φαινόμενο ότι κάθε δομή της ειδικής αγωγής λειτουργεί, σε σημαντικό βαθμό, βάσει των γνώσεων και των απόψεων, αλλά και της προσωπικότητας του προϊσταμένου της και των εργαζομένων σ’ αυτή. Αυτή η κατάσταση επιτρέπει κάθε είδους παρανόηση (ένθεν και ένθεν) και προσωπική ερμηνεία των διαδικασιών, με αποτέλεσμα οι παρεχόμενες υπηρεσίες να μην είναι ενιαίες σε αντίστοιχες δομές.
2.   Σχετικά με την έλλειψη υποδομών, εργαλείων και προσωπικού: λίγα είναι τα ΚΕΔΔΥ και οι ΣΜΕΑΕ που στεγάζονται κατάλληλα και έχουν τον αναγκαίο εξοπλισμό για την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Πολλά ΚΕΔΔΥ και ΣΜΕΑΕ στεγάζονται σε ακατάλληλα και ανεπαρκή κτίρια (βλ. ΚΕΔΔΥ Μαγνησίας: στεγάζεται σε πατάρι (!!!) γυμναστηρίου, τα ΚΕΔΔΥ Αν. και Δυτ. Αττικής: σε ανεπαρκείς χώρους, χωρίς ηχομόνωση, με αποτέλεσμα, οι εξεταζόμενοι μαθητές να ακούν ο ένας τον άλλον και οι ειδικοί να διαγκωνίζονται για το ποιος θα πάει να δουλέψει πρώτος). Επίσης, πολλά ΚΕΔΔΥ και ΣΜΕΑΕ δεν διαθέτουν εργαλεία αξιολόγησης (π.χ. α) δεν υπάρχουν καθόλου (ΣΜΕΑΕ) ή 1-2 ανά ΚΕΔΔΥ εργαλεία νοητικής αξιολόγησης των μαθητών, β) οι λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, οι ειδικοί στη κώφωση-τύφλωση αξιολογούν και εργάζονται θεραπευτικά με τους μαθητές τους με δικά τους υλικά που έχουν οι ίδιοι πληρώσει, γ) δεν υπάρχει αναλυτικό πρόγραμμα για τις ΣΜΕΑΕ, ούτε βιβλία για τους εκπαιδευτικούς). Και τέλος, η συντριπτική πλειοψηφία των ΚΕΔΔΥ λειτουργούν υποστελεχωμένα και κάποια αποκλειστικά με αναπληρωτές. Με ποιο τρόπο σε όλες αυτές τις προβληματικές καταστάσεις θα κριθεί η παραγωγικότητα των εργαζομένων;
3.   Σχετικά με την παντελή έλλειψη επιστημονικής καθοδήγησης και συνεχούς επιμόρφωσης του ΕΕΠ και ΕΒΠ: Πέραν 2 επιμορφωτικών σεμιναρίων που έγιναν το 1988 (με την πρόσληψη των πρώτων ΕΕΠ σε ΣΜΕΑΕ 25-30 άτομα) και το 2002 (με το προσωπικό των 23 πρώτων ΚΔΑΥ-ΚΕΔΔΥ), καμία άλλη επιμόρφωση δεν έχει γίνει για το ΕΕΠ και το ΕΒΠ στα 25 χρόνια ύπαρξης τους στο Υπουργείο Παιδείας. Δεν έχει καν προβλεφθεί εξειδικευμένη εισαγωγική επιμόρφωση για τις ειδικότητές μας[1]. Έτσι, και σε συνδυασμό με την σκόπιμη μη-ενεργοποίηση του θεσμού των συμβούλων των ειδικοτήτων μας, το ΕΕΠ και το ΕΒΠ εργάζονται, με κύριο εργαλείο την αυτοεπιμόρφωση (για όσους μπορούν να «σηκώσουν» το σημαντικό οικονομικό κόστος), προσπαθώντας να ισορροπήσουν ανάμεσα στην συνήθη άγνοια, από τους εκάστοτε προϊστάμενούς του και από τους οποίους θα αξιολογηθούν, για το εξειδικευμένο θεραπευτικό και υποστηρικτικό έργο που ασκούν και τη συχνή χρήση τους ως προσωπικού «γενικών καθηκόντων». 
  (1] Ακόμα και στο πρόγραμμα ΕΣΠΑ, που υλοποιείται για τις Παράλληλες Στηρίξεις, το ΕΕΠ αποκλείστηκε. Παρ’ όλο, λοιπόν, που καλείται επί του πρακτέου, στα πλαίσια των δράσεων των ΚΕΔΔΥ, να στηρίξει στα γενικά σχολεία όλους τους μαθητές και εκπαιδευτικούς της Παράλληλης Στήριξης, δεν συμπεριλήφθηκε με το αιτιολογικό ότι το περιεχόμενό του αφορούσε αποκλειστικά διδακτικές μεθοδολογίες. Ποια διδακτική μεθοδολογία για παιδιά με αναπηρίες (τύφλωση, κώφωση, κινητικές αναπηρίες, επιληψία, καταληκτικές ασθένειες –καρκίνοι, μυοπάθεια- κ.α.), με αυτισμό, διαταραχή συμπεριφοράς, ΔΕΠ-Υ, δεν πρέπει να εμπλουτιστεί με τις εξειδικευμένες γνώσεις των ειδικών στην τύφλωση, κώφωση, κινητικές αναπηρίες, του ψυχολόγου, κοινωνικού λειτουργού, λογοθεραπευτή, παιδοψυχιάτρου, εργοθεραπευτή, σχολικού νοσηλευτή;)   
4.   Σχετικά με τις ιδιαιτερότητες εκτέλεσης των καθηκόντων κάθε κλάδου μέλους του ΕΕΠ. Με ποια κριτήρια θα αξιολογηθεί π.χ. ένα μέλος ΕΕΠ σε ΚΕΔΔΥ και ένα, της ίδιας ειδικότητας, σε ΣΜΕΑΕ; το αντικείμενο, οι ανάγκες και η δραστηριοποίησή τους σε κάθε δομή είναι εντελώς διαφορετική. Με ποια κριτήρια «παραγωγικότητας» θα κριθεί ένας π.χ. κοινωνικός λειτουργός ο οποίος θα πάρει συνέντευξη από 10 οικογένειες σε μια βδομάδα, ενώ ένας άλλος θα πάρει μόνο από 3, αλλά θα έχει επισκεφθεί και τις 3 οικογένειες στην κατοικία τους, θα έχει κάνει συμβουλευτική εργασία, θα έχει συνεργαστεί με 5-6 άλλους φορείς πρόνοιας, με νοσοκομεία ή άλλες υπηρεσίες, θα έχει βρει κατασκήνωση για τα παιδιά τους, θα έχει λειτουργήσει ομάδες ευαισθητοποίησης της κοινότητας και θα έχει βγάλει 2-3 επιδόματα; Με ποια κριτήρια θα αξιολογηθεί ένας ψυχολόγος ΚΕΔΔΥ όταν μια σωστή και πλήρης αξιολόγηση του νοητικού και συναισθηματικού προφίλ ενός μαθητή απαιτεί 3-4 ώρες αξιολόγησης, ερμηνεία αποτελεσμάτων, συνέντευξη με τους γονείς, συλλογή στοιχείων από το σχολικό περιβάλλον, συνεργασία με τη διεπιστημονική ομάδα, συμβουλευτική γονέων-εκπαιδευτικών κ.λπ., δηλ. 10 εργατοώρες για κάθε παιδί; 
5.   Σχετικά με την άμεση σύνδεση της βαθμολογικής (βλ. μισθολογικής) εξέλιξης των υπαλλήλων με την αξιολόγηση και την επιβληθείσα ποσόστωση των προαγόμενων από τον ένα βαθμό στον άλλο, η Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α θεωρεί πως η παραπάνω σύνδεση άπτεται αμιγώς δημοσιονομικών κριτηρίων και δεν έχει καμία επιστημονική βάση. Ως εκ τούτου αποσκοπεί στην χειραγώγηση και στην οικονομική εξόντωση των ήδη οικονομικά εξαθλιωμένων  εκπαιδευτικών.

Κύριε Υπουργέ, με τις παραπάνω αιτιάσεις, δεν αποσκοπούμε σε ιδιαίτερη μεταχείριση. Ούτε θεωρούμε ότι οι ιδιαιτερότητες των κλάδων μας θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως άλλοθι για παραβιάσεις των τυπικών υποχρεώσεών μας που απορρέουν από τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα.

Ζητάμε την υλοποίηση κάποιων βασικών προϋποθέσεων πριν την οποιαδήποτε προσπάθεια αξιολόγησής μας:
1)   Ισότιμη μεταχείριση του ΕΕΠ και του ΕΒΠ, με τους άλλους κλάδους της εκπαιδευτικής κοινότητας.
2)  Προτυποποίηση των διαδικασιών και λειτουργίας των δομών, ώστε να υπάρχει «μέτρο» σύγκρισης.
3)  Συνυπολογισμός της ποιότητας της εργασίας, των συνθηκών εκτέλεσής της και της φύσης του έργου του στην «παραγωγικότητα» του κάθε εργαζόμενου.
4)  Αξιολόγηση της ουσιαστικής εργασίας και προσφοράς και όχι αποκλειστικά των «τυπικών προσόντων» (π.χ. προτάσεις και πρωτοβουλίες βελτίωσης των παρεχομένων υπηρεσιών, ανάπτυξη και εφαρμογή εξειδικευμένων εναλλακτικών πρακτικών, προώθηση και επίλυση ζητημάτων, κ.α).
5)  Πρόβλεψη δημιουργίας δικλείδων ασφαλείας στη σχέση αξιολογητή –αξιολογούμενου(δυνατότητα αντικατάστασης του αξιολογητή μετά από τεκμηριωμένο αίτημα του αξιολογούμενου σε περίπτωση εμπάθειας, δυνατότητα ένστασης από πλευρά αξιολογούμενου, κ.λ.π).
6)  Αξιολόγηση του έργου των ιθυνόντων, προϊσταμένων, διευθυντών, πριν την αξιολόγηση του προσωπικού.
7)  Αξιολόγηση των δομών και των παρεχομένων υπηρεσιών πριν την αξιολόγηση του προσωπικού.
       
 Τέλος, να υπενθυμίσουμε ότι οι αφιερωμένοι στο έργο τους υπάλληλοι είναι συχνά χαμηλών τόνων, δεν διατυμπανίζουν την εργασία τους, ούτε έχουν χρόνο και ενέργεια για την «συλλογή» τυπικών προσόντων. Αντίθετα, είναι κοινά αποδεκτό ότι η «πτυχιοθηρία» που παρατηρείται στο δημόσιο, συχνά, δεν αποτελεί εγγύηση πραγματικής εργασίας, διοικητικών ικανοτήτων και ανάληψης επιπλέον ευθυνών και προσφοράς,  αλλά εφαλτήριο για ιεραρχική και κοινωνική ανέλιξη και για άγρα προνομίων.
       
Κύριε Υπουργέ,
Κύριε Υφυπουργέ.
Κύριε Πρόεδρε,

είναι δεδομένο ότι βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία ή διευκρίνιση και ευχόμαστε η οποιαδήποτε αξιολόγηση να αποτελέσει δικαίωση όσων εργάζονται με γνώμονα τους αποδέκτες των υπηρεσιών μας και εφαλτήριο για μια καλύτερη δημόσια διοίκηση.

Για το Δ.Σ



Ο Πρόεδρος                                   Η Γ. Γραμματέας  








Βούγιας Βασίλης                        Κατσούλη Παναγιώτα