Διεκδίκηση του επιδόματος των 176 ευρώ
Σύμφωνα με την απόφαση 792/2012 του ΣτΕ, σχετικά με τη διεκδίκηση του επιδόματος των 176 ευρώ, το ανωτέρω ζήτημα λόγω της
μείζονος σπουδαιότητάς του , παραπέμπεται στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, με εισηγητή τον Σύμβουλο Κ. Ευστρατίου.
Η υπόθεση αυτή αφορά και στους εκπαιδευτικούς(συνολικά 243.512 υπαλλήλους) και έχει συνολικό κόστος 1.701.000.000 ευρώ.
Δείτε την απόφαση παρακάτω:
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Στ΄
ΑΠΟΦΑΣΗ 792/2012
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό
του στις 6 Ιουνίου 2011, με την εξής σύνθεση: Δημ. Πετρούλιας, Αντιπρόεδρος,
Πρόεδρος του Στ΄ Τμήματος, K. Ευστρατίου, Μ. Παπαδοπούλου, Κ. Φιλοπούλου, Αντ.
Χλαμπέα, Σύμβουλοι, Δ. Τομαράς, Τ. Βαρουφάκη, Πάρεδροι. Γραμματέας η Β.
Ραφαηλάκη, Γραμματέας του Στ΄ Τμήματος.
Για να δικάσει την από 1
Δεκεμβρίου 2009 αίτηση:
του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο
παρέστη με τον Γεώργιο Γρυλωνάκη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,
κατά των : 1) … και 25) …, οι
οποίοι δεν παρέστησαν.
Με την αίτηση αυτή το Ελληνικό
Δημόσιο επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ’ αριθμ. 1342/2009 απόφαση του Διοικητικού
Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση
της εκθέσεως της Εισηγήτριας, Συμβούλου Αντ. Χλαμπέα.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον
αντιπρόσωπο του Ελληνικού Δημοσίου, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους
προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το
δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το νόμο
...8). Επειδή, η ανωτέρω κρίση του
Διοικητικού Εφετείου δεν είναι ορθή. Και τούτο διότι, σύμφωνα με τα γενόμενα
δεκτά στη σκέψη 5, και υπό την εκδοχή, την οποία πάντως το αναιρεσείον Δημόσιο
αρνείται με την κρινόμενη αίτηση, όπως αναπτύσσεται με το από 12.6.2001
υπόμνημα, ότι δηλαδή με σειρά υπουργικών αποφάσεων η επίμαχη μισθολογική παροχή
χορηγήθηκε σε διάφορες κατηγορίες υπαλλήλων αδιακρίτως του εάν συνέτρεχαν οι
προϋποθέσεις του άρθρου 14 του ν. 3016/2002, δηλαδή χορηγήθηκε κατά παράβαση
των εξουσιοδοτικών διατάξεων του εν λόγω νόμου, και υπό την εκδοχή αυτή δεν
μπορεί, πάντως, με την επίκληση της αρχής της ισότητας, να υποχρεωθεί η
Διοίκηση να προβεί στην επέκταση της χορήγησης της επίμαχης παροχής και στις
λοιπές κατηγορίες υπαλλήλων, ανεξαρτήτως του εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις που
τάσσει ο ν. 3016/2002, δηλαδή παρανόμως. Και τούτο διότι, σύμφωνα με την
εκτεθείσα πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (αλλά και του Δ.Ε.Κ.
ήδη Δ.Ε.Ε.), δεν νοείται ισότητα στην παρανομία, δεδομένου ότι προφανώς η
εφαρμογή της συνταγματικής αρχής της ισότητας δεν μπορεί να οδηγεί στην
επέκταση και γενίκευση μιας παράνομης διοικητικής πρακτικής...
...9). Επειδή, εν όψει των ανωτέρω γενομένων δεκτών, η υπό κρίση αίτηση θα έπρεπε, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. Λόγω όμως, της μείζονος σπουδαιότητας του ανωτέρω ζητήματος, σχετικά με την, κατ’ εφαρμογή της αρχής της ισότητας, επέκταση της χορήγησης της επίδικης παροχής και σε κατηγορίες υπαλλήλων για τους οποίους δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 14 του ν. 3016/2002 καθώς και λόγω της αντίθετης νομολογίας του Αρείου Πάγου (βλ. Α.Π. 946, 754 και 1723/2010 και 574/2009) το ζήτημα αυτό πρέπει να παραπεμφθεί στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 2 περ. β΄ του π.δ. 18/1989. Ορίζεται δε εισηγητής ο Σύμβουλος Κ. Ευστρατίου....
Δείτε ολόκληρη την απόφαση από εδώ: http://www.nomotelia.gr/photos/File/Z.792.12.htm
